Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο για τον "Βλαχόφωνο Ελληνισμό", δικαιώνει απολύτως το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ και τα όσα υποστήριζε για τα "βλαχικά" και τους βλάχους (δείτε εδώ), δίνοντας βαρύ ράπισμα σε όσους προωθούν βιβλία δήθεν "Βλαχικής γλώσσας" και μάλιστα σε λατινικό αλφάβητο και όχι ελληνικό, δηλαδή όπως ακριβώς ήθελε η πάγια Ρουμανική και κατ΄ ουσίαν Αυστριακή και Ιταλική προπαγάνδα.
Το διήμερο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο (10 – 11 Δεκεμβρίου 2022) με τον τίτλο «Βλαχόφωνος Ελληνισμός – Ιστορική πορεία και μελλοντικές προκλήσεις», διοργανώθηκε από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων (Π.Ο.Π.Σ.Β) σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, στο αμφιθέατρο του Κέντρου Διάδοσης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων (ΚΕΔΕΑ) του ΑΠΘ.
Συγκινητική ήταν η παρουσία εκπροσώπων βλάχων από τις αλύτρωτες ελληνικές μειονότητες των Βαλκανίων, όπως του Συλλόγου Βλάχων Γευγελής Μεγλενίτες – Χούμα, με επικεφαλής τον κ. Γιώργο Γιοβάνοφ, του Θανάσης Πότσης από την Ένωση Βλάχων Αλβανίας, της Στέλλα Πατσίλη και του Αναστάς Τζέγκα από τον Σύλλογο Ελληνοβλάχων Κορυτσάς, του Έρβιν Στέφα από τον Σύλλογο Βλάχων Φιέρι, Άρμπεν Λένα από τον Σύλλογος «Μάνδρα» Κορυτσάς, αλλά και πλήθος βλαχόφωνων Ελλήνων από όλες τις περιοχές της Ελλάδας. (δείτε και εδώ)
ΤΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΟΒΛΑΧΙΚΑ ΚΑΙ ΒΛΑΧΟΥΣ
Μέσα από 19 επιστημονικές εισηγήσεις, τελικά αποδείχθηκε περίτρανα, καταρχήν ότι τα βλάχικα είναι ιδίωμα και όχι γλώσσα! Οι Επιστήμονες του Συνεδρίου υπογράμμισαν μάλιστα πρότειναν την καταγραφή των ελληνοβλαχικών γλωσσικών ιδιωμάτων, μέσω των Συλλόγων της Ομοσπονδίας, χρησιμοποιώντας λέξεις της ελληνικής γλώσσας και απόδοση στα βλάχικα και όχι εγγραμματισμού με την λατινική γραφή, όπως επιχειρεί πολυδιαφημιζόμενο βιβλίο - παγίδα!
Τονίσθηκε, ακόμη, ότι τα βλάχικα είναι περισσότερα του ενός προφορικά τοπικά ιδιώματα, ότι δεν υπάρχει ενιαία ελληνοβλαχική γλώσσα, ότι κανένα ιδίωμα δεν επικράτησε των υπολοίπων και ότι η ομογενοποίησή τους θα τα εξαφάνιζε.
Το δε θεώρημα του Αρμανισμού, παρουσιάστηκε ως κίνημα εθνοτικού εθνογλωσσικού εθνικισμού, με σαφείς εθνικούς πολιτικούς στόχους, που εμφανίσθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο...
Για το κρίσιμο ερώτημα της καταγωγής των Βλαχοφώνων, υποστηρίχθηκε με πειστικά επιχειρήματα ότι αυτή προέρχεται από τους Μολοσσούς τους προερχομένους εκ Δωριέων, που υπέστησαν γλωσσικό εκλατινισμό κατά την ρωμαϊκή εποχή. Οι Μολοσσοί, σπουδαίο ελληνικό φύλο της Ηπείρου, υπήρξαν γνωστοί για την την Πριγκίπισσα Ολυμπιάδα (Μυρτάλη), μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Βασιλιά Πύρρο που κατατρόμαξε τους Ρωμαίους, αλλά και τους περίφημους σκύλους τους (Μολοσσοί), που ήταν σπουδαίοι φύλακες των κοπαδιών.
Οι Ρωμαίοι, δεν ξέχασαν ποτέ την εισβολή του Πύρρου στην Ιταλία, δεν συγχώρεσαν ποτέ την συμπαράταξη των Μολοσσών με τους Μακεδόνες στους πολέμους κατά της Ρώμης και μετά την ήττα του Περσέα στην Πύδνα (δείτε εδώ), κυριολεκτικά αφάνισαν την Ήπειρο, σέρνοντας σε φρικτή σκλαβιά 150.000 Μολοσσούς Ηπειρώτες, ξεθεμελιώνοντας όλα τα παλάτια, τα οχυρά και τις πόλεις τους, ώστε να μην διατρέξουν ποτέ ξανά κίνδυνο εισβολής! Σε εκείνη την πρωτοφανή εθνοκάθαρση, επιβλήθηκε και ο γλωσσικός εκλατινισμός των σκλαβωμένων Μολοσσών, που παρέμειναν όμως ανυπότακτοι, δίνοντας λατινοφάνεια σε πολλές ελληνικές λέξεις τους, αναπτύσσοντας έτσι τα γνωστά "ακαταλαβίστικα" ιδιώματα, παραμένοντας περήφανοι και ζεστοί Έλληνες μέσα στους αιώνες.
Αλλά και διαρκώς και πρόσφατα, όπως επισημάνθηκε στο Συνέδριο, παρέμεινε ισχυρή η εθνική αντίσταση του βλαχόφωνου Ελληνισμού, στην επί δεκαετίες συστηματική προσπάθεια της Ρουμανίας να ποδηγετήσει και να αφομοιώσει τους βλαχόφωνους Έλληνες, για γεωπολιτικούς λόγους. Προσέκρουσε όμως σε βράχους, σε βουνά ατόφιας και καθάριας Ρωμιοσύνης. Και βέβαια, η ρουμανική προπαγάνδα, ήθελε ταυτόχρονα να καρπωθεί και την μεγάλη οικονομική ισχύ των βλάχων, που κυριαρχούσαν στο εμπόριο της κεντρικής Ευρώπης και όλων των Βαλκανίων, γινόμενοι πολύ σημαντικοί εθνικοί Ευεργέτες! Από τους 30 εθνικούς μας ευεργέτες, οι 15 ήταν Ηπειρώτες και από αυτούς οι 9 ήταν βλαχόφωνοι.
Τέλος, αναφέρθηκε η ιστορική καταγραφή των συνεπειών που υπέστη για τους αγώνες του ο βλαχόφωνος Ελληνισμός στην νεότερη ελληνική ιστορία, και ειδικότερα κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε και στα πλαίσια μίας ευρείας εκκαθαριστικής επιχειρήσεως πυρπολήθηκαν από τον Γερμανικό Στρατό τα βλαχοχώρια της Πίνδου. (δείτε και εδώ)
ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου