Η Τουρκία, όπως δήλωσε αρχικά ο Τσαβούσογλου (27-2-2022) και επιβεβαίωσε (28-2-2022) ο ίδιος ο Ερντογάν, κλείνει πλέον τα Στενά στα ρωσικά πολεμικά πλοία, επικαλούμενη την Συνθήκη του Μοντρέ, που είχε υπογραφεί το 1936.
ΚΛΕΙΣΤΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ Ή ΜΟΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ;
 |
| Βρετανικός χάρτης της εξέλιξης της πολυμέτωπης ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, 1/3/3022 |
Το κρίσιμο εδώ ερώτημα είναι εάν η παμπόνηρη Τουρκία έκλεισε τα Στενά μόνο για τα ρωσικά πολεμικά ή τελικά για όλα τα πολεμικά πλοία, συμπεριλαμβανομένου και του ΝΑΤΟ;
Γιατί είναι τελείως διαφορετικό το ένα από το άλλο, καθώς στην πρώτη περίπτωση στριμώχνει την Ρωσία εγκλωβίζοντάς της στον Εύξεινο Πόντο, ενώ στην δεύτερη προστατεύει την Ρωσία, εμποδίζοντας αμερικανικά και γενικά νατοϊκά πολεμικά να την απειλήσουν από τα νώτα και να προσβάλουν τον στόλο ή τα αποβατικά στρατεύματά της σε Κριμαία, Μαριούπολη και Οδησσό!
Η δε Συνθήκη του Μοντρέ της δίνει πάντως το δικαίωμα και των δύο κινήσεων, όπως:
1. να απαγορεύει την διέλευση πολεμικών πλοίων εμπολέμων δυνάμεων (Ρωσίας - Ουκρανίας), πλήν όσων επιστρέφουν στις βάσεις τους, όπως και πλοίων χώρας που είναι μεν εμπόλεμη, αλλά αποτελεί θύμα επιθέσεως (Ουκρανία)
2. να απαγορεύει την διέλευση όσων και όποιων πολεμικών πλοίων θέλει, όταν και η ίδια η Τουρκία εμπλέκεται σε πόλεμο
3. να απαγορεύει την διέλευση όσων και όποιων πολεμικών πλοίων θέλει, ακόμη και όταν η Τουρκία θεωρεί ότι κινδυνεύει από πόλεμο, χωρίς να έχει εμπλακεί σε πόλεμο. Σε αυτή την περίπτωση όμως, αν διαφωνήσουν τα 2/3 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (10 μέλη εκ των 15), αλλά και η πλειοψηφία των χωρών που υπέγραψαν την Συνθήκη (Σύμβαση) Μοντρέ (ανάμεσά τους και η Ελλάδα), τα περιοριστικά μέτρα αίρονται.
ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΡΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΛΟΙΑ
Ειδικότερα, η Συνθήκη του Μοντρέ, σχετικά με τα πολεμικά πλοία στα Στενά, προβλέπει:
"Άρθρον 19
Εν καιρώ πολέμου, της Τουρκίας μη ούσης εμπολέμου, τα πολεμικά πλοία θα απολαμβάνουν απολύτου ελευθερίας διάπλου και ναυσιπλοϊας εν τοις Στενοίς υπό όρους ομοίους προς του συνομολογηθέντας εν τοις άρθροις 10 έως 18.
Εν τούτοις θα απαγορεύεται εις τα πολεμικά πλοία πάσης εμπολέμου Δυνάμεως να διαπλεώσι τα Στενά, εξαιρουμένων των περιπτώσεων υπαγομένων εις την εφαρμογήν του άρθρου 25 της παρούσης Συμβάσεως, ως και της περιπτώσεως συνδρομής παρεχομένης εις Κράτος όπερ εγένετο θύμα επιθέσεως, δυνάμει Συνθήκης αμοιβαίας συνδρομής υποχρεούσης την Τουρκίαν, συνομολογηθείσης εν τω πλαισίω της Κοινωνίας των Εθνών, καταχωρηθείσης και δημοσιευθείσης συμφώνως προς τα διατάξεις του άρθρου 18 του εν λόγω Συμφώνου.
Εις τας εξαιρετικάς περιπτώσεις τας προβλεπομένας υπό της προηγουμένης παραγράφου δεν θα εφαρμόζονται οι εν τοις άρθροις 10 έως 18 σημειούμενοι περιορισμοί.
Παρά την απαγόρευσιν διάπλου την διατυπωθείσαν εις την άνω παράγραφον 2, τα πολεμικά πλοία των εμπολέμων Δυνάμεων παρόχθιων ή μη του Ευξείνου Πόντου τα αποχωρισμένα της βάσεως εξ ής εξαρτώνται θα είναι ελεύθερα να επαναπλεύσωσιν εις τους εν λόγω λιμένας.
Απαγορεύεται εις τα εμπόλεμα πολεμικά σκάφη να προβαίνωσιν εις οιανδήποτε αιχμαλωσίαν, να εξασκώσι το δικαίωμα επισκέψεως και να προβαίνωσιν εις οιανδήποτε εχθρικήν πράξιν εντός των Στενών.
Άρθρον 20
Εν καιρώ πολέμου, της Τουρκίας ούσης εμπολέμου, αι διατάξεις των άρθρων 10 έως 18 δεν θα εφαρμόζονται. ο διάπλους των πολεμικών σκαφών θα επαφίεται εξ ολοκλήρου εις την διάθεσιν της Τουρκικής Κυβερνήσεως.
Άρθρον 21
Εν η περιπτώσει η Τουρκία θα εθεώρει εαυτήν απειλουμένην υπό του επικείμενου κινδύνου πολέμου θα είχεν το δικαίωμα να εφαρμόση τας διατάξεις του άρθρου 20 της παρούσης Συμβάσεως.
Τα πολεμικά πλοία άτινα αφού διέπλευσαν τα Στενά, προ της χρήσεως υπό της Τουρκίας της ευχερείας ην την παρέχει η προηγουμένη παράγραφος ήθελον ούτω ευρεθή αποκεχωρισμένα των βάσεων εις ας είναι προσκεκολλημένα θα δύνανται να επαναπλεύσωσιν εις τους λιμένας τούτους. Εννοείται εν τούτοις ότι η Τουρκία θα δύναται να μη παράσχη το δικαίωμα τούτο εις τα πλοία του Κράτους εκείνου του οποίου η στάσις θα είχε προκαλέση την εφαρμογήν του παρόντος άρθρου.
Εν η περιπτώσει η Τουρκική Κυβέρνησις ήθελε ποιήσει χρήσιν της ευχερείας ην τη παρέχει η ως άνω πρώτη πράγραφος θα απευθύνη ανακοίνωσιν επί τω τέλει τούτω εις τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη ως και τον Γενικόν Γραμματέα της Κοινωνίας των Εθνών.
Αν το Συμβούλιον της Κοινωνίας των Εθνών δια πλειοψηφίας των δύο τρίτων αποφασίση ότι τα μέτρα ούτω ληφθέντα υπό της Τουρκίας δεν δικαιολογούνται, και εάν τοιαύτη είναι επίσης η γνώμη της πλειοψηφίας των Υψηλών Συμβαλλομένων Μερών των υπογραψάντων την παρούσαν Σύμβασιν, η Τουρκική Κυβέρνησις υποχρεούται να ανακαλέση τα εν λόγω μέτρα ως και εκείνα άτινα ήθελον ληφθή δυνάμει του άρθρου 6 της παρούσης Συμβάσεως".
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 25
Και βεβαίως υπάρχει και το άρθρο 25, που αναφέρει πως τα δικαιώματα των χωρών που κατοχυρώνει το Σύμφωνο της Κοινωνίας των Εθνών (σημερινός ΟΗΕ), δεν θίγονται και άρα ανάμεσά τους και το δικαίωμα άμυνας και εξοπλισμού νησιών* προ των Στενών της Ελλάδας, που νοούνται έδαφος της χώρας μας.
"Άρθρον 25
Ουδεμία διάταξις της παρούσης συμβάσεως θίγει τα δικαιώματα και τας υποχρεώσεις τας απορρεούσας εκ του Συμφώνου της Κοινωνίας των Εθνών όσον αφορά την Τουρκίαν ή έτερον οιονδήποτε Υψηλόν Συμβαλλόμενον Μέρος, μέλος της Κοινωνίας των Εθνών".
ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ
*Σημαντική σημείωση: δείτε εδώ πώς η Συνθήκη του Μοντρέ (1936) έχει επιτρέψει την στρατικοποίηση της Λήμνου και Σαμοθράκης, όπως και των Στενών, αντικαθιστώντας σχετική πρόβλεψη που περιλαμβανόταν στην Σύμβαση περί Στενών της Λωζάνης (1923) και προέβλεπε αποστρατικοποίηση των παραπάνω
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου