ΔΑΚΡΥΣΕ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ ΗΛΕΚΤΡΑ ΜΕΤΑ 110 ΧΡΟΝΙΑ! ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ - ΠΛΗΘΟΣ ΚΟΣΜΟΥ


  Δάκρυσε η Μακεδονία! Έσεισε τα καλάμια του συγκινημένος ο Βάλτος! Βούρκωσε ο ίδιος ο ουρανός και πυκνές σταγόνες βροχής καθαγίασαν τη μεγάλη ώρα, που θα ζωντάνευε 110 ολόκληρα χρόνια μετά, τη μνήμη της ηρωικής Δασκάλας Ηλέκτρας του Μακεδονικού Αγώνα!

   Ο ΣΠΟΡΟΣ
   Ποτέ δεν φανταζόταν κανείς ότι θα συνέβαινε και μάλιστα τόσο γρήγορα αυτή η πάνδημη, μεγάλη
αναγνώριση και καθιέρωση της Μακεδονομάχισσας "κυρίας Ηλέκτρας", όταν μόλις πέρυσι, τον Οκτώβριο του 2015, ο ιδρυτής του ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ και Εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Επιτροπής Μακεδονικού Αγώνα, φύτευε, χάρη στη Θεία Πρόνοια, τον σπόρο του μεγάλου ρόλου της Δασκάλας του χωριού, ως επίσημος Ομιλητής εκεί για την Ημέρα του Μακεδονικού Αγώνα, προτείνοντας δημόσια μάλιστα το ξαναχτίσιμο του Σχολείου εκείνου, στον ίδιο ιστορικό του χώρο και τη δημιουργία του "Μουσείου της Δασκάλας Ηλέκτρας" του Μακεδονικού Αγώνα! (δείτε σχετικά εδώ)

     Η ΠΡΩΤΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
   Και όμως, δεν πέρασαν λίγοι μήνες από τότε και το Σάββατο βράδυ 2 Ιουλίου 2016 μ.Χ., στο χωριό Μικρό Μοναστήρι Θεσσαλονίκης, πλάι στη Νέα Χαλκηδόνα, ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος με την γεμάτη ενέργεια και ευαισθησίες Ματίνα Σαραμανίδου και ο αποφασιστικός, γεμάτος ψυχή και αισθήματα Πρόεδρος της Κοινότητας Αθανάσιος Μετλάρης, αποφάσισαν να πάνε κόντρα στους καιρούς, να "συνωμοτήσουν" δημιουργικά ενάντια στο γενικό και στείρο κλίμα αδιαφορίας, λήθης και παρακμής και να ζωντανέψουν επίσημα και δημόσια την ξεχασμένη "κυρία Ηλέκτρα Δράκου", την μεγάλη ηρωίδα της Πηνελόπης Δέλτα, την πραγματική ιστορία της οποίας ξεδιπλώνει μέσα από το διάσημο βιβλίο της "στα Μυστικά του Βάλτου"!


    ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ...
   Ετοιμάστηκε λοιπόν μια σπουδαία Εκδήλωση αφιερωμένη στην μεγάλη ηρωίδα του Μικρού Μοναστηριού, με πολλές εκπλήξεις και ποιότητα, που δεν σταμάτησαν στην εκπληκτική ορχήστρα των περίφημων Χάλκινων της Γουμένισσας της οικογένειας Ζώρα, που έπαιζαν επί έξι ολόκληρες ώρες ακούραστα και ασταμάτητα, σε απίστευτους ρυθμούς και ένταση τους παραδοσιακούς μακεδονικούς σκοπούς, ξεσηκώνοντας τους πάντες!


   Ούτε μόνο τα υπέροχα χορευτικά συγκροτήματα της περιοχής γύρω από τον αποξηραμένο πια Βάλτο των Γιαννιτσών, όπως του τοπικού Μορφωτικού Συλλόγου Νέων Μικρού Μοναστηριού, του Μορφωτικού Περιβαλλοντικού Όμίλου Αρχαίας Πέλλας και άλλων, που έδωσαν με τις φορεσιές, το κέφι και τη χάρη τους, ρυθμό και χρώμα στη βραδιά!


   Ούτε επίσης η πολύ προσεχτική οργάνωση της κάθε λεπτομέρειας από τους διοργανωτές, που έβαλαν όλη την ψυχή, τον χρόνο και το μεράκι τους, επειδή έκλεισαν μέσα στις καρδιές τους με τόση αγάπη και ευγνωμοσύνη την ηρωίδα του χωριού!



     Η ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΗΛΕΚΤΡΑΣ
   Η μεγαλύτερη και πλέον συγκινητική έκπληξη, ήταν η δημιουργία γλυπτού με την μορφή της Δασκάλας Ηλέκτρας, το οποίο φιλοτέχνησε αφιλοκερδώς η τοπική καλλιτέχνης Σταυρούλα Αποστολίδου, γλύπτρια, ζωγράφος και κατασκευάστρια κέρινων ομοιωμάτων, αποδίδοντας για πρώτη φορά επισήμως τη μορφή της μεγάλη ηρωίδας, που πολεμήθηκε τόσο σκληρά από τους αδίστακτους Κομιτατζήδες!


 Το γλυπτό, όπως και το σχετικό ζωγραφικό πορτραίτο, δημιουργήθηκε από την κυρία Αποστολίδου, με βάση τις περιγραφές που δίνει για τη Μακεδονομάχο Εκπαιδευτικό η Πηνελόπη Δέλτα, όπως τα πληροφορήθηκε από τον ίδιο τον Καπετάν Νικηφόρο (Ανθυποπλοίαρχος Ιωάννης Δεμέστιχας), που έδρασε στην περιοχή του Βάλτου, συνεργαζόμενος στενά με την "κυρία Ηλέκτρα", η οποία και τον τροφοδοτούσε με κίνδυνο της ζωής της, με όπλα, πυρομαχικά και πληροφορίες!

    ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ

 Τα αποκαλυπτήρια της προτομής, που ήταν τιμητικά σκεπασμένη με την ελληνική σημαία, έκαναν μέσα σε γενική συγκίνηση ο Πρόεδρος Αθανάσιος Μετλάρης, μαζί με τον Ιερέα του Μικρού Μοναστηριού! 



     ΚΑΘΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΕΤΗΣΙΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ
   Ο ευαίσθητος και ανθρώπινος Αθανάσιος Μετλάρης, που αποτελεί πραγματικό υπόδειγμα Προέδρου, υποσχέθηκε την καθιέρωση ετήσιας Εκδήλωσης για την Δασκάλα Ηλέκτρα περί τις 2 Ιουλίου κάθε έτους στο Μικρό Μοναστήρι και προανήγγειλε συνέχιση των ενεργειών για την ανασκαφή του ιστορικού σχολείου και την δημιουργία του Μουσείου Δασκάλας Ηλέκτρας - όπως είχαμε προτείνει πέρυσι - κάτι που θα αποτελέσει ιστορικό και παιδαγωγικά φάρο για ολόκληρη την περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας!



   ΜΥΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ

   Ο δε Ιερέας του χωριού, συγκινημένος, μίλησε για το "μικρό Μοναστήρι" που υπάρχει ακόμη δίπλα στον ιστορικό χώρο του Σχολείου της Δασκάλας Ηλέκτρας και είναι ο πανέμορφος Ι. Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (δείτε εδώ φωτογραφίες), όπου, όπως είπε, στα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα υπήρχε μυστική κατακόμβη, όπου ορκίζονταν οι Μακεδονομάχοι και είχε περάσει και ο Άγρας, αφού υπήρχε μυστική έξοδος προς τον Βάλτο των Γιαννιτσών, όπου διεξαγόταν ο σκληρός πόλεμος με τους Κομιτατζήδες!

   Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΗΛΕΚΤΡΑΣ
Ηλέκτρα, Άγρας, Νικηφόρος - ήρωες δεμένοι για πάντα με τον τόπο και την ιστορία του

   Κεντρικός Ομιλητής της ιστορικής Εκδήλωσης ήταν και πάλι ο ιδρυτής του ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ και
Εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Επιτροπής Μακεδονικού Αγώνα Κωνσταντίνος Κάλφας, ο οποίος αναφέρθηκε στον ρόλο και τη δράση της αγέρωχης ηρωίδας Ηλέκτρας Δράκου, που στα 1906 τροφοδοτούσε κρυφά με όπλα, πιστόλια, σφαίρες και πληροφορίες τον αποφασιστικό Καπετάν Νικηφόρο, ενώ του μετέφερε μαζί με τον μικρό "Γιωβάν" και το κατεπείγον μήνυμα του Καπετάν Άγρα, που στην αντικρινή, νοτιοδυτική πλευρά της λίμνης - βάλτου των Γιαννιτσών, είχε αποφασίσει να κάνει μια εντελώς παράτολμη καταδρομική επιχείρηση εναντίον της κεντρικής Βουλγαρικής καλύβας, της πλέον σημαντικής, στρατηγικής βάσης των Κομιτατζήδων, που βρισκόταν κοντά στο Ζερβοχώρι του βάλτου!

  Ακόμη, η νεαρή Δασκάλα Ηλέκτρα, εκεί στο ιστορικό και γκρεμισμένο πια Σχολείο του "Ζορμπά" (όπως λεγόταν τότε το Μικρό Μοναστήρι) δέχτηκε επίθεση από βόμβα των Κομιτατζήδων, ενώ μια άλλη νύχτα τη γενική επίθεση από τους πλέον αιμοβόρους, αδίστακτους και πάνοπλους Βουλγάρους και αντί να φύγει εγκαίρως και να σωθεί - όπως την ειδοποίησε ο καρβουνιάρης - έμεινε εκεί μόνης της, ολομόναχη, με ένα μόνο πιστόλι, για να σώσει το Σχολείο και να πολεμήσει τα πιο άγρια θηρία! Τους Βούλγαρους Κομιτατζήδες, που κοντά στη Γευγελή είχαν σφάξει δυο χρόνια νωρίτερα, την εκεί, ηρωική Δασκάλα Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, αποκεφαλίζοντας και καίγοντας και δύο μαθήτριές της, Ελληνοπούλες!

   Την ίδια τύχη θα είχε και η Ηλέκτρα, που πολέμησε γενναία σαν λιοντάρι στη στενή, μεταμεσονύχτια βουλγαρική επιδρομή, άφοβη και ψύχραιμη παρά τα λιγότερα από είκοσι χρόνια της, σαν Καπετάνισσα του Βάλτου, ακόμη και όταν την τραυμάτισαν δύο βουλγαρικές σφαίρες στον αριστερό ώμο και το αυτί, ακόμη και όταν οι Βούλγαροι έβαλαν φωτιά να την κάψουν ζωντανή ή νεκρή!

   Η διάσωσή της υπήρξε πραγματικό θαύμα και ήταν κυριολεκτικά κινηματογραφική , με το Σώμα του ηρωικού Καπετάν Νικηφόρου να ορμά μέσα από τα καλάμια για να διώξει τους Κομιτατζήδες, ενώ την ίδια στιγμή μέσα σε πλάβα, με την αγωνία ζωγραφισμένη στα μάτια που βλέπουν από μακριά τη μεγάλη φωτιά του, να προσπαθούν να φτάσουν τα ηρωικά 15χρονα παιδιά του Βάλτου, ο Αποστόλης από τον Γιδά και ο Περικλής Βασιωτάκης, Κρητικός από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, μαζί με τον περίφημο μικρό σκύλο τους, τον πανέξυπνο Μάγκα, που τελικά μυρίζοντας στο μισοκαμμένο Σχολείο τα ρούχα της κυρίας Ηλέκτρας, θα ανακαλύψει την μυστική καταπακτή όπου κατάφερε την τελευταία στιγμή να κρυφτεί, λιπόθυμη και πλημμυρισμένη στο αίμα! Γιατί αν αργούσαν λίγο, η γενναία Δασκάλα θα πέθαινε από ασφυξία και αιμορραγία συνάμα...
   Σε αυτή την μυστική καταπακτή έκρυβε η ίδια Μακεδονομάχους, ακόμη και Ιερείς που είχαν προγράψει οι Βούλγαροι, όπως και όπλα και πυρομαχικά και τα ίδια τα Μυστικά του Βάλτου...

   Τα ίχνη της θρυλικής Δασκάλας του Βάλτου, χάνονται όταν φεύγει με πλοίο από το Τσάγεζι για την ελεύθερη Ελλάδα, μαζί με το τραυματισμένο παλικαρόπουλο Μήτσο Βασιωτάκη, Κρητικό από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, με τον οποίο λογικά θα παντρεύτηκαν και θα έζησαν στην Αλεξάνδρεια του Μεγάλου Αλεξάνδρου...

     ΠΡΩΤΟΕΙΔΕ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟ ΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΓΡΑ ΚΑΙ ΜΙΓΚΑ
   Κάτι που είναι σχεδόν άγνωστο επίσης, είναι το ότι - σύμφωνα με την Πηνελόπη Δέλτα - ενώ βρισκόταν υπό ανάρρωση στη Θεσσαλονίκη, μετά τη μεταφορά της εκεί για να βγάλει γιατρός τη σφαίρα από τον ώμο της, πήρε αρχές Ιουνίου του 1907 βιαστικά το πρωινό τρένο για τον κάμπο, για να προφτάσει τον Καπετάν Άγρα από την θανάσιμη παγίδα που του είχαν στήσει οι άνανδροι και ύπουλοι Κομιτατζήδες Ζλατάν και Κασάπτσε, όπως την πληροφορήθηκε άγρια μεσάνυχτα και με την καρδιά στο στόμα από τον 15χρονο Αποστόλη!
   Μαζί του και μαζί με τον επίσης υπό ανάρρωση από τύφο Περικλή Βασιωτάκη και τον Μάγκα, έψαχναν επί μέρες ανάμεσα σε Νάουσα και Έδεσσα τα χαμένα ίχνη του μεγάλου Καπετάν Άγρα...

   Τέλος, κοιμώμενοι στην υγρή ύπαιθρο επί τέσσερεις συνεχείς νύχτες, μαθαίνουν τελικά από τον Σταύρο τον οδηγό, ότι τα παλικάρια μας τα είχαν σκοτώσει οι Βούλγαροι σε παγίδα και τα είχαν κρεμάσει με μια προειδοποιητική προς όλους τους Έλληνες επιγραφή...

   Τότε η Δασκάλα Ηλέκτρα πετάχτηκε πάνω και του είπε να τους οδηγήσει αμέσως εκεί, όπως και έγινε.

  Έτσι η ηρωίδα του "Ζορμπά" είναι από τους πρώτους που φτάνει εκεί, όταν κανείς άλλος δεν είχε τολμήσει να πλησιάσει φοβούμενος τόσο τους Βουλγάρους, όσο και τους Τούρκους ζαπιέδες της περιοχής που είχαν φτάσει επιτόπου.

  Η Ηλέκτρα, είναι έτσι μια νέα "Μαρία Μαγδαληνή", που πάει άφοβα στον "τάφο", βλέποντας με τα μάτια της το φρικτό θέαμα: να κρέμονται στα κλαδιά μιας καρυδιάς κρεμασμένοι ο ατρόμητος και τόσο καλόκαρδος Καπετάν Άγρας και ο πιστός του και θαρραλέος Αντώνης Μίγκας...

   Το θέαμα είναι πράγματι φοβερό και σπαράζει τις καρδιές, θολώνει τα μάτια και σφίγγει σαν δυνατός κόμπος τον λαιμό...

   Μα η Δασκάλα και η ηρωική παρέα της, γίνονται τώρα "Ιωσήφ Αριμαθαίας" και ζητούν άφοβα από τους Τούρκους να παραλάβουν τα κρεμασμένα σώματα των παλικαριών, του τρανού και ανυπέρβλητου Μακεδονικού Αγώνα του Βάλτου!

   ΚΑΙ Ο ΜΑΓΚΑΣ ΠΑΡΩΝ...

  Βέβαια οι εκπλήξεις δεν είχαν τελειώσει και δεν πιστεύαμε στα μάτια μας, όταν από την αρχή και ως το τέλος της Εκδήλωσης, ένα μικρό και πανέξυπνο σαν τον Μάγκα σκυλάκι, ήταν συνεχώς εκεί μπροστά στους επισήμους, ακοίμητος φρουρός της τιμώμενης Ηρωίδας, σταλμένο λες από τον Θεό, για να θυμίσει έτσι και εκείνον, τον μεγάλο, μικρό πρωταγωνιστή των Μυστικών του Βάλτου, που από μακριά οσμίζονταν Τούρκους και Βουλγάρους, ήξερε να κρατά σιωπηλό το γαύγισμά του, ενώ βοήθησε καθοριστικά στην ανακάλυψη της μυστικής κρύπτης και τη διάσωση της Δασκάλας Ηλέκτρας, όπως είδαμε...

    ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ
   Στην ιστορική, τιμητική Εκδήλωση για την "κυρία Ηλέκτρα", παρέστησαν εκπρόσωποι Συλλόγων και Ομοσπονδιών, όπως ο Ιωάννης Παπαλαζάρου από την Ιστορική – Λαογραφική Εταιρεία Γιαννιτσών «ΦΙΛΙΠΠΟΣ», που απήγγειλε ένα θαυμάσιο ποίημα για την Δασκάλα Ηλέκτρα ή ο Γεώργιος Δόντσιος από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων,  ενώ μια ακόμη έκπληξη αποτέλεσε το γραπτό μήνυμα του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος ως γνωστόν είναι δισέγγονος της Πηνελόπης Δέλτα!

   Στο μήνυμά του ο Αντώνης Σαμαράς - που διετέλεσε καθοριστικός Υπουργός Εξωτερικών το 1991 - 1992, πετυχαίνοντας να αποκλείσει τα Σκόπια από την Ε.Ε. με τους τρεις όρους (σύνταγμα, σύμβολα, σύνορα) και να οδηγήσει στην περίφημη Σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, όπου και αποφασίστηκε η μη αναγνώριση των Σκοπίων από την Ελλάδα, όσο φέρουν το ελληνικό, ιστορικό Όνομα Μακεδονία ή παράγωγά του - τόνισε την επίδραση που είχε στα παιδικά του χρόνια το βιβλίο των "Μυστικών του Βάλτου" που είχε γράψει η πρόγιαγιά του και ιδίως η μορφή της τιμώμενης, για πρώτη φορά στα ιστορικά χρονικά, Δασκάλας Ηλέκτρας του Μακεδονικού Αγώνα!

   ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΗΛΕΚΤΡΑΣ
   Φεύγοντας γεμάτος χαρά, ηθική ικανοποίηση και συγκίνηση, περί τις 3.00 τα ξημερώματα, κάτι με έσπρωξε να πάω εκεί στην έρημη άκρη του χωριού, όπου ανάμεσα στο Γήπεδο και την Κοίμηση της Θεοτόκου βρισκόταν το καμμένο Σχολειό της Δασκάλας Ηλέκτρας...

   Το μόνο όμως που ξεχώριζε ήταν τα ταπεινά καντηλάκια των τάφων, που έμοιαζαν να στέκουν φρουροί και προσκυνητές συνάμα της παλιάς Εκκλησιάς της Παναγιάς, όπου κρυφά ορκίζονταν οι Μακεδονομάχοι...

   Το σκοτάδι ήταν τόσο απόλυτο που φόβιζε και απλωνόταν σε όλον τον απέραντο αποξηραμένο πια Βάλτο, ενώ πέρα μακριά στο βορρά, τρεμόσβηναν τα φώτα του χωριού της Πέλλας (Άγιοι Απόστολοι τότε), με παραδίπλα του το γκρεμισμένο Παλάτι του Μεγαλέξανδρου...

   "Πώς Θεέ μου, περπατούσε μέσα σε τέτοια φοβερή νυχτιά μόνη της η Ηλέκτρα; 
   Πώς έκανε τόσο μεγάλες αποστάσεις απροστάτευτη και ασυνόδευτη;
   Πώς δεν φοβόταν σκοτάδι, λάσπες, βάλτο, ερημιά και κυρίως τους Βούλγαρους που παραμόνευαν σε κάθε βήμα, πίσω από κάθε καλάμι;
  Πώς έμεινε εδώ, σε τούτη την ερημιά και πολέμησε ολομόναχη τους Κομιτατζήδες, μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, τέτοια ακριβώς ώρα;
   Πού έβρισκε την τόλμη, την δύναμη, το κουράγιο, την ψυχική και σωματική αντοχή;
   Ποιο φως είχες στείλει Εσύ μέσα της; Ποιο καντήλι άσβεστο έφεγγες στην ψυχή της"; αναρωτήθηκα με δέος και θαυμασμό...


   Και ύστερα φαντάστηκα το τοπίο ξαφνικά να γλυκαίνει, ένα Σχολειό να υψώνεται με πλιθιά και ξύλινα πορτοπαράθυρα και θρανία, μια χαμογελαστή, καλοκάγαθη, νεαρή δασκάλα να υποδέχεται τα παιδιά σαν χελιδόνια και πολλά λεωφορεία, άλλα με μαθητές, αλλά με προσκυνητές και πολλά αυτοκίνητα, να κατακλύζουν τον ιερό τόπο.

  Κι όλοι να προσπαθούν με τη σειρά να κατεβούν στη Μυστική Καταπακτή που είχε λέει βρεθεί, νιώθοντας ρίγος Μακεδονομάχων! Και μια πινακίδα όμορφη να γράφει με μεγάλα γράμματα απ΄ έξω: "Μουσείο Δασκάλας Ηλέκτρας"...

   Κι έπειτα είδα φλόγες, μεγάλες φλόγες να ξεπηδούν γύρω από το Σχολειό, καπνούς να βγαίνουν τριγύρω και πιστολιές να ρίχνονται από μέσα, ενώ απ΄ έξω Κομιτατζήδες να πλημμυρίζουν το μέρος και με τσεκούρια να προσπαθούν να σπάσουν την εξώπορτα και ύστερα να χυμάνε πυροβολώντας όλοι μαζί προς το Σχολείο, πέφτοντας κάθε τόσο λαβωμένοι από το αλάνθαστο σημάδι της κυρίας Ηλέκτρας...

  Είδα τη Δασκάλα να πληγώνεται ματωμένη στο ένα παράθυρο και ύστερα να σβήνει λιποθυμώντας και να χάνεται, ενώ οι Κομίτες μπαίνουν μέσα και την ψάχνουν οργισμένοι και βάζουν φωτιά από τη λύσσα τους σε στρώμα, παράθυρα και καρέκλες... 


   Μα ξαφνικά, ιαχές ελληνικές σκίζουν τον τόπο και πυκνό τουφεκίδι αρχινά τον χορό τον
ελληνικό της νίκης! Είναι το Σώμα του Καπετάν Νικηφόρου, μαζί με τον γεροδεμένο, πελώριο Γρέγο Θεοδωρίδη, γιο του παπα - Θεοφάνη από τον Γιδά (Αλεξάνδρεια Ημαθίας), τον αόρατο εκτελεστή των φονιάδων, που η ιστορία του θα έπρεπε να διδάσκεται σε όλες τις Στρατιωτικές μας Σχολές και το πορτραίτο του να κοσμεί τις Λέσχες των Αξιωματικών και Υπαξιωματικών μας! (άλλο όραμα αυτό - το ονοματέπωνυμο και την καταγωγή του ήρωα, τα αναφέρουμε εδώ ολοκληρωμένα για πρώτη επίσης φορά).

   Και στο τέλος, είδα από τις πλάβες να ξεπηδούν ανάμεσα στα καλάμια που ως τώρα υπάρχουν εκεί ριζωμένα, τα παιδιά του Βάλτου, τον Αποστόλη και τον Παντελή Βασιωτάκη μαζί με τον Μάγκα, που τελικά θα ανακαλύψει την μυστική και σωτήρια κρυψώνα της Δασκάλας.

  Οι ήρωές μας βγαίνουν από το μισοκαμμένο Σχολειό στεφανωμένοι από τη Νίκη, μαζί με την ολοζώντανη και γλυκιά μας ηρωίδα κυρία Ηλέκτρα, γεμάτοι όλοι χαρά και ανακούφιση  και ο κόσμος πανηγυρίζει ενθουσιασμένος μαζί τους την τόσο πιστή Αναπαράσταση της Μάχης του Ζορμπά, ενώ μικρά κορίτσια, κυματίζοντας ελληνικές σημαιούλες, ζητούν να γίνουν "Δασκάλες Ηλέκτρες", Ιερείς ψέλνουν κατανυκτικά με τα άμφιά τους Τρισάγιο στην Ηρωίδα και τους Ήρωες του Βάλτου και κάτι αγόρια γέρνουν εμπιστευτικά στο αυτί του πατέρα τους που σκύβει για να ακούσει και του ψιθυρίζουν με καμάρι, πως θέλουν σαν μεγαλώσουν να γίνουν άφοβοι και τολμηροί Μακεδονομάχοι...

 Φεύγοντας, ένα δροσερό αγέρι χάιδεψε τις ράχες των καλαμιών, σαν να επικροτούσαν συγκαταβατικά τούτο το όραμα, που από έναν μικρό σπόρο του Οκτωβρίου του 2015 που φυτεύθηκε χάρη στην θαυμαστή Πρόνοια του Θεού, έγινε ήδη μεγάλο και όμορφο δέντρο και πάει πια να απλώσει βαθιά ρίζα και κλωνάρια, για να βρουν να φωλιάσουν πολλές παιδικές ψυχές...

  Γιατί η Δασκάλα Ηλέκτρα από απόψε, ξαναζεί! Και μας διδάσκει όλους! Κοιτάζοντάς  μας με αυτά τα εκφραστικά και γεμάτα αυταπάρνηση, προσφορά, αγάπη και θυσία μάτια, που τόσο μοναδικά απέδωσε η καλλιτέχνης Σταυρούλα Αποστολίδου, μέσα από την ψυχή της.
   Μέσα από τα ίδια αυτά νοτισμένα και αιματοβαμμένα χώματα, στο Μικρό Μοναστήρι (Ζορμπάς) της Μακεδονίας...

   ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ
   
Share on Instagram

ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ

20 χρόνια εθνικής και δημοσιογραφικής προσφοράς στον Ελληνισμό

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου