Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ Ή Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΙΙ ΤΩΝ ΑΙΓΩΝ; Έχει δίκιο η Αρβελέρ ή όχι; Απαντήσεις με ντοκουμέντα

Πρόσφατα και με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου "ο Μέγας Αλέξανδρος των Βυζαντινών" η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ (εδώ) τάραξε τα νερά, υποστηρίζοντας ότι στον μεγάλο Βασιλικό Τάφο ΙΙ των Αιγών δεν είναι θαμμένος ο Φίλιππος Β΄, αλλά ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος

Είναι άραγε έτσι; Το Νοιάζομαι τολμά μια βαθιά έρευνα, με ιστορικές πηγές και άγνωστα σε πολλούς ντοκουμέντα και πειστήρια και κυρίως με μια κορυφαία σύγκριση Αλήθειας, ανάμεσα στους Θώρακες και τα Σπαθιά του Βασιλικού Τάφου ΙΙ των Αιγών και του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Μάχη στην Ισσό, από το περίφημο ψηφιδωτό της Πομπηίας! Παράλληλα αναδεικνύουμε βίντεο με μια ιστορική συνέντευξη του ίδιου του Μανώλη Ανδρόνικου, μέσα στις ώρες της μεγάλης ανακάλυψης και της μεγάλης απόδειξης...


Ο ΤΟΠΟΣ ΤΑΦΗΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

"Οι Ρωμαίοι θεωρούσαν τον Μέγα Αλέξανδρο ως το μεγαλύτερο κατακτητή, τον αήττητο στρατάρχη και στην Αλεξάνδρεια, όπου ήταν το μαυσωλείο, είχαμε επισκέψεις Ρωμαίων αυτοκρατόρων, νομίζοντας ότι είναι εκεί ο Αλέξανδρος. Είμαι πεπεισμένη ότι δεν ήταν εκεί», ισχυρίζεται η κυρία Αρβελέρ, δίνοντας το στίγμα της θεωρίας της για τον τάφο του Αλέξανδρου, που φαίνεται πως πηγάζει από την παλαιότερη θεωρία του Υποστράτηγου, Συγγραφέα και Ιστορικού Τριαντάφυλλου Παπαζώη (εδώ), σε συνδυασμό με τις θεωρίες του Καθηγητή Παλαιοανθρωπολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Αντώνη Μπαρτσιώκα (εδώ).


ΑΠΑΝΤΗΣΗ Α: Κι όμως τον Αλέξανδρο τον είδαν εκεί στην Αλεξάνδρεια, στο περίφημο Σώμα ή Σήμα, ο Ιούλιος Καίσαρας (48 π.Χ., ο Οκταβιανός Αύγουστος, ο Σεπτίμιος Σεβήρος (199 μ.Χ.), ο Καρακάλλας (215 μ.Χ.), ενώ ακόμη και ο Όσιος Σισώης (+ 429 μ.Χ.) φέρεται να είδε τον Τάφο κάπου στην Αίγυπτο. Θεωρείται βέβαιο ότι τον Τάφο επισκέφθηκαν και άλλοι Αυτοκράτορες και οπωσδήποτε ο φιλέλληνας Αδριανός. Τα ίχνη του "Σώματος - Σήματος" χάνονται όμως στις αρχές του 4ου αι. μ.Χ....

Ακόμη, τον Τάφο του Μεγαλέξανδρου στην Αλεξάνδρεια αναφέρει ρητά και ο Στράβων (64 π.Χ. - 24 μ.Χ.), όπως και την αντικατάσταση της αρχικής χρυσής λάρνακας - φερέτρου, με γυάλινη:

"τῶν δὲ βασιλείων μέρος ἐστὶ καὶ τὸ Μουσεῖον͵ ἔχον περίπατον καὶ ἐξέδραν καὶ οἶκον μέγαν ἐν ὧι τὸ συσσίτιον τῶν μετεχόντων τοῦ Μουσείου φιλολόγων ἀνδρῶν. ἔστι δὲ τῆι συνόδωι ταύτηι καὶ χρήματα κοινὰ καὶ ἱερεὺς ὁ ἐπὶ τῶι Μουσείωι τεταγμένος τότε μὲν ὑπὸ τῶν βασιλέων νῦν δ᾽ ὑπὸ Καίσαρος. μέρος δὲ τῶν βασιλείων ἐστὶ καὶ τὸ καλούμενον Σῆμα͵ ὃ περίβολος ἦν ἐν ὧι αἱ τῶν βασιλέων ταφαὶ καὶ ἡ Ἀλεξάνδρου· ἔφθη γὰρ τὸ σῶμα ἀφελόμενος Περδίκκαν ὁ τοῦ Λάγου Πτολεμαῖος κατακομίζοντα ἐκ τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐκτρεπόμενον ταύτηι κατὰ πλεονεξίαν καὶ ἐξιδιασμὸν τῆς Αἰγύπτου· καὶ δὴ καὶ ἀπώλετο διαφθαρεὶς ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν͵ ἐπελθόντος τοῦ Πτολεμαίου καὶ κατακλείσαντος αὐτὸν ἐν νήσωι ἐρήμηι· ἐκεῖνος μὲν οὖν ἀπέθανεν ἐμπεριπαρεὶς ταῖς σαρίσσαις ἐπελθόντων ἐπ᾽ αὐτὸν τῶν στρατιωτῶν· σὺν αὐτῶι δὲ ... καὶ οἱ βασιλεῖς Ἀριδαῖός τε καὶ τὰ παιδία τὰ Ἀλεξάνδρου καὶ ἡ γυνὴ Ῥωξάνη ἀπῆραν εἰς Μακεδονίαν· τὸ δὲ σῶμα τοῦ Ἀλεξάνδρου κομίσας ὁ Πτολεμαῖος ἐκήδευσεν ἐν τῆι Ἀλεξανδρείαι ὅπου νῦν ἔτι κεῖται͵ οὐ μὴν ἐν τῆι αὐτῆι πυέλωι· ὑαλίνη γὰρ αὕτη͵ ἐκεῖνος δ᾽ ἐν χρυσῆι κατέθηκεν· ἐσύλησε δ᾽ αὐτὴν ὁ Κόκκης καὶ Παρείσακτος ἐπικληθεὶς Πτολεμαῖος͵ ἐκ τῆς Συρίας ἐπελθὼν καὶ ἐκπεσὼν εὐθύς͵ ὥστ᾽ ἀνόνητα αὐτῶι τὰ σῦλα γενέσθαι" Στράβων, Γεωγραφικά ΙΖ', 1, 8

Σε νεοελληνική απόδοση το σημαντικότερο μέρος του κειμένου: "...μέρος των βασιλικών ανακτόρων αποτελεί και το επονομαζόμενο Σήμα, στο οποίο υπήρχε περίβολος όπου βρίσκονταν οι τάφοι των βασιλέων και ανάμεσά τους αυτός του Αλεξάνδρου. Γιατί ο Πτολεμαίος του Λάγου έφθασε και απέσπασε το σώμα του Αλεξάνδρου από τον Περδίκκα, που το μετέφερε από τη Βαβυλώνα, και το άλλαξε πορεία από πλεονεξία και με σκοπό να το οικειοποιηθεί η Αίγυπτος. Ο Περδίκκας μάλιστα δολοφονήθηκε από τους ίδιους τους στρατιώτες του, όταν ο Πτολεμαίος του επιτέθηκε και τον φυλάκισε σε έρημο νησί. Ο Περδίκκας λοιπόν σκοτώθηκε κατακαρφωμένος από τις σάρισσες των στρατιωτών του, που στασίασαν εναντίον του· και μαζί του… και οι βασιλείς Αρριδαίος και τα παιδιά του Αλεξάνδρου και η γυναίκα του η Ρωξάνη οδηγήθηκαν/απέπλευσαν στην Μακεδονία. Το δε σώμα του Αλέξανδρου μεταφέροντας ο Πτολεμαίος, το κήδευσε στην Αλεξάνδρεια, όπου και τώρα ακόμη βρίσκεται, όχι όμως μέσα στην ίδια σαρκοφάγο. Διότι η σημερινή είναι γυάλινη, ενώ εκείνος τον είχε αρχικά τοποθετήσει σε χρυσή. Την σύλησε όμως εκείνην ο Πτολεμαίος ο επιλεγόμενος «ο Κόκκης» και «Παρείσακτος» (Σφετεριστής), ο οποίος ήλθε από τη Συρία αλλά εξέπεσε αμέσως (του θρόνου), ώστε δεν τον ωφέλησε τελικά καθόλου η σήλληση εκείνη" (σ.σ.  Το "Κόκκης και Παρείσακτος" αφορούν τον Πτολεμαίο Ι΄, δηλαδή τον 10ο, που βασίλεψε στην Αίγυπτο από το 107 έως το 88 π.Χ. και είχε διαπράξει ιεροσυλία, αφαιρώντας και λιώνοντας την ιστορική χρυσή λάρνακα - σαρκοφάγο του Μ. Αλεξάνδρου, για να κόψει χρυσά νομίσματα και να πληρώσει μισθοφόρους για να παραμείνει στην εξουσία, εξοργίζοντας τον λαό που τον εκδίωξε οριστικά)



ΟΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΡΒΕΛΕΡ

Η κυρία Αρβελέρ έδωσε βέβαια την δικής της εκδοχή για την ταφή του Αλέξανδρου:

"Όταν πεθαίνει ο Αλέξανδρος στη Βαβυλώνα, τον μεταφέρουν στη Δαμασκό. Αν πρόκειται να πάει να ταφεί στην Αλεξάνδρεια δεν είναι ο δρόμος από τη Βαβυλώνα στη Δαμασκό, αλλά από την άλλη μεριά. Στη Δαμασκό, έχει πάει αντιπρόσωπος του Περδίκκα, αντιβασιλέα του Μακεδόνα, για να πάρει τον Αλέξανδρο. Εκεί καταφθάνει ο Πτολεμαίος ο Αιγύπτιος και κλέβει τη σωρό και τη μεταφέρει στη Μέμφιδα, περιμένοντας να κάνει το μαυσωλείο στην Αλεξάνδρεια. Στη Μέμφιδα υπάρχουν δύο φρουροί Μακεδόνες. Το μαυσωλείο στην Αλεξάνδρεια γίνεται μετά από 20 χρόνια. 

Η ελληνιστική εποχή είναι γεμάτη σκοτωμούς και φόνους. Είναι μία αιματηρή εποχή της ελληνικής ιστορίας. Οι φρουροί Μακεδόνες μεταφέρουν τον Αλέξανδρο τον οποίο έχουν θάψει ελληνικό τω τρόπω, δηλαδή τον έχουν κάψει, χωρίς να καούν τα κόκκαλα και τον έχουν βάλει με τα πορφυρά μέσα, αυτά που βρήκαν στη Βεργίνα. Οπότε φτάνει ξανά στη Δαμασκό και από εκεί η Ευρυδίκη και ο άντρας της ο Φίλιππος Γ’ τον μεταφέρουν στη Μακεδονία. Γιατί δε γίνεται ντόρος στη Μακεδονία; Γιατί η βασίλισσα Ευρυδίκη είναι αυτή που διοικεί και είναι η πρώτη εχθρός της Ολυμπιάδας. Αν φτάσει ο Αλέξανδρος, γιος της Ολυμπιάδας στη Μακεδονία, η Ολυμπιάδα θα είναι η πρώτη των πρώτων, οπότε η Ευρυδίκη χάνει κάθε φήμη και αίγλη. Οπότε, ή κρατά στο σκελετό μυστικό ή τον θάβουν με διακριτικότητα. Έχουμε ένα επίγραμμα του 1ου αιώνος από το Μακεδόνα ποιητή Αδαίο, που γράφει "Αν θέλεις να υμνήσεις τον τύμβο του Αλεξάνδρου ψάξε τον σε δύο ηπείρους",  η μία είναι η Αίγυπτος εκεί όπου όλος ο κόσμος νομίζει ότι θάφτηκε, η άλλη; Αυτά αναφέρω στο βιβλίο και κανείς δε μιλάει"...


ΑΠΑΝΤΗΣΗ Β: Η πρώτη παράγραφος είναι σωστή. Ο Αλέξανδρος πέθανε το 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα και μετά από δύο χρόνια, το 321 π.Χ., αφού κατασκευάστηκε μια μοναδική στην ιστορία, υπερπολυτελής αρμάμαξα, μεταφέρεται από την Περσία προς Συρία, αλλά για πού; Δύο τελικοί, αλλά εντελώς αντίθετοι προορισμοί αναφέρονται εδώ από αρχαίους συγγραφείς: οι Αιγές στη Μακεδονία (Παυσανίας) και η Όαση του Άμμωνα στη Σίουα της Αιγύπτου (Διόδωρος Σικελιώτης)!

Ειδικότερα, ο Παυσανίας (110 - 180 μ.Χ.) μας πληροφορεί ότι ο Αλέξανδρος θα ταφόταν στις Αιγές, αλλά τελικά τάφηκε στη Μέμφιδα:

"...καὶ Μακεδόνων τοὺς ταχθέντας τὸν Ἀλεξάνδρου νεκρὸν ἐς Αἰγὰς κομίζειν ἀνέπεισεν αὑτῷ παραδοῦναι: καὶ τὸν μὲν νόμῳ τῷ Μακεδόνων ἔθαπτεν ἐν Μέμφει..." Παυσανίου, Ελλάδος Περιήγησης 1, 6, 3

Γιατί; Επειδή ο Πτολεμαίος της Αιγύπτου, πρώην Σωματοφύλακας (Σωτήρ), Εταίρος και Στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, φτάνει στην περιοχή, στα σύνορα των Ελληνιστικών Βασιλείων, κάπου στην γραμμή Σιδώνας - Δαμασκού και πείθει τους Μακεδόνες να του παραδώσουν το άκαφτο, άθικτο Σώμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το οποίο και πηγαίνει και το ασφαλίζει στο κενοτάφιο του τελευταίου Φαραώ Νεκτανεβώ Β΄ στη Μέμφιδα! Ο Νεκτανεβώ Β' είχε ηττηθεί και διωχθεί από τους Πέρσες από το 343 π.Χ. και είχε καταφύγει τότε στη Νουβία όπου και πέθανε... Ο επόμενος Φαραώ θα ήταν ο Αλέξανδρος, ο ελευθερωτής της Αιγύπτου! Γι΄ αυτό και οι Αιγύπτιοι, μέσα στην χαρά τους, σιγοψιθύριζαν πως ήταν "παιδί του Νεκτανεβώ"... Και κάπως έτσι γεννήθηκε η πολύ δημοφιλής διεθνώς "Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου"...

Η σαρκοφάγος του Νεκτανεβώ ΙΙ, όπου εικάζεται πως τέθηκε ο Αλέξανδρος μέχρι να γίνει ο Τάφος της Αλεξάνδρειας
Την ανακάλυψε στην Αίγυπτο αποστολή του Ναπολέοντα και την έστειλε στην Γαλλία, επειδή ο Ναπολέων φιλοδοξούσε να ταφεί και ο ίδιος σε αυτή, ως θαυμαστής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το πλοίο όμως έπεσε στα χέρια των Άγγλων και έτσι την βλέπουμε σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο

Ο Περδίκκας, δυσαρεστημένος για την αλλαγή των σχεδίων και την "αρπαγή" του Σώματος από τον Πτολεμαίο, βαδίζει εναντίον του, αλλά προδίδεται και δολοφονείται από τους δικούς του, λόγω του αυταρχικού και απότομου χαρακτήρα του. Οι στρατιώτες του έδωσαν λοιπόν τη νίκη στον πιο ήπιο και ενάρετο όπως φαίνεται Πτολεμαίο, προσφέροντάς του μάλιστα το στέμμα του Βασιλιά όλης της αχανούς Ελληνικής Αυτοκρατορίας, αλλά εκείνος το αρνήθηκε. Κάτι που δείχνει ταπεινότητα και τιμή προς τον Αλέξανδρο, την δυναστεία του οποίου δεν θέλησε να καταλύσει. Θα το έκανε όμως αυτό λίγο αργότερα ο φιλόδοξος Κάσσανδρος, σκοτώνοντας Ολυμπιάδα (Πύδνα 316 π.Χ.) και  Ρωξάνη με τον 13χρονο  Αλέξανδρο Δ΄ (Αμφίπολη 310 - 309 π.Χ.)....

Ο Πτολεμαίος Α΄ ήσυχος πια, ξεκινά έργα για τον Τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια και τα ολοκληρώνει κατά τον Διόδωρο Σικελιώτη, ενώ άλλοι δεν αποκλείουν ο γιος του Πτολεμαίου, ο Πτολεμαίος Β΄ ο Φιλάδελφος, να ήταν είναι εκείνος που τελικά μετέφερε το Σώμα του Αλέξανδρου στον Τάφο - Μαυσωλείο της Αλεξάνδρειας περί το 282 π.Χ., χρονιά που είχε πεθάνει ο πατέρας του. Ο Τάφος επικράτησε να λέγεται Σώμα ή Σήμα, ακριβώς επειδή είχε εκεί ολόκληρο το Σώμα του διάσημου Έλληνα Βασιλιά...

Ο Παυσανίας βέβαια αφήνει μια αιχμή, ότι στην Μέμφιδα ο Αλέξανδρος τάφηκε κατά τον Μακεδονικό Νόμο, χωρίς να είναι ξεκάθαρο τι σήμαινε αυτό και από πού είχε την πληροφορία. Σήμαινε άραγε την συγκεκριμένη απόδοση τιμών ή την τοποθέτηση του Αλέξανδρου σε ταφική πυρά κατά την μακεδονική συνήθεια; Αν έγινε το δεύτερο και τέθηκε σε πυρά, επειδή ο Αλέξανδρος ήταν επί δύο χρόνια σφραγισμένος μέσα σε χρυσό, σφυρήλατο, ολόσωμο φέρετρο, γεμάτο αρώματα και ίσως και μέλι, οι σάρκες του δεν θα κάηκαν, έτσι καλά προστατευμένες πίσω από το χρυσάφι. Και έτσι εξηγείται ότι τον έβλεπαν ολόσωμο και ακέραιο στην Αλεξάνδρεια:

"[3] πρῶτον μὲν γὰρ τῷ σώματι κατεσκευάσθη χρυσοῦν σφυρήλατον ἁρμόζον καὶ τοῦτ᾽ ἀνὰ μέσον ἐπλήρωσαν ἀρωμάτων τῶν ἅμα [p. 359] δυναμένων τὴν εὐωδίαν καὶ τὴν διαμονὴν παρέχεσθαι τῶ σώματι. [4] ἐπάνω δὲ τῆς θήκης ἐπετέθειτο καλυπτὴρ χρυσοῦς, ἁρμόζων ἀκριβῶς καὶ περιλαμβάνων τὴν ἀνωτάτω περιφέρειαν. ταύτης δ᾽ ἐπάνω περιέκειτο φοινικὶς διαπρεπὴς χρυσοποίκιλτος, παρ᾽ ἣν ἔθεσαν τὰ τοῦ μετηλλαχότος ὅπλα, βουλόμενοι συνοικειοῦν τὴν ὅλην φαντασίαν ταῖς προκατειργασμέναις πράξεσι" Διόδωρου Σικελιώτη, Βιβλίο ΙΗ΄, 27, 3 - 4

Βέβαια ο Διόδωρος ο Σικελιώτης (80 π.Χ. - 20 π.Χ.) δεν αναφέρει "αρπαγή" του Αλέξανδρου από τον Πτολεμαίο, αλλά τιμητική υποδοχή από τον Πτολεμαίο κάπου στη Συρία! Ούτε αναφέρει ότι θα ταφόταν στις Αιγές, αλλά στην Όαση Σίουα, κάπου εκεί στον Ναό του Άμμωνα (δείτε ανασκαφές Λιάνας Σουβαλτζή εδώ). Όμως, συνεχίζει ο Διόδωρος, ο Πτολεμαίος αποφάσισε τελικά να τον θάψει στην πόλη που είχε κτίσει ο ίδιος, την περίφημη Αλεξάνδρεια, φτιάχνοντας μεγάλο τέμενος - τάφο και τον κήδευσε με μεγάλες θυσίες και μεγαλοπρεπείς αγώνες:

"[3] Πτολεμαῖος δὲ τιμῶν τὸν Ἀλέξανδρον ἀπήντησε μετὰ δυνάμεως μέχρι τῆς Συρίας καὶ παραλαβὼν τὸ σῶμα τῆς μεγίστης [p. 362] φροντίδος ἠξίωσεν. ἔκρινε γὰρ ἐπὶ τοῦ παρόντος εἰς μὲν Ἄμμωνα μὴ παρακομίζειν, κατὰ δὲ τὴν ἐκτισμένην ὑπ᾽ αὐτοῦ πόλιν, ἐπιφανεστάτην οὖσαν σχεδόν τι τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην, ἀποθέσθαι. [4] κατεσκεύασεν οὖν τέμενος κατὰ τὸ μέγεθος καὶ κατὰ τὴν κατασκευὴν τῆς Ἀλεξάνδρου δόξης ἄξιον, ἐν ᾧ κηδεύσας αὐτὸν καὶ θυσίαις ἡρωικαῖς καὶ ἀγῶσι μεγαλοπρεπέσι τιμήσας οὐ παρ᾽ ἀνθρώπων μόνον, ἀλλὰ καὶ παρὰ θεῶν καλὰς ἀμοιβὰς ἔλαβεν. [5] οἱ μὲν γὰρ ἄνθρωποι διὰ τὸ τῆς ψυχῆς εὐχάριστον καὶ μεγαλόψυχον συνέτρεχον πάντοθεν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ προθύμως ἑαυτοὺς εἰς τὴν στρατείαν παρείχοντο, καίπερ τῆς βασιλικῆς δυνάμεως μελλούσης πολεμεῖν πρὸς Πτολεμαῖον, καὶ κινδύνων προδήλων καὶ μεγάλων ὄντων ὅμως ἅπαντες τὴν τούτου σωτηρίαν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις ἑκουσίως περιεποιήσαντο: [6] οἱ δὲ θεοὶ διὰ τὴν ἀρετὴν καὶ εἰς πάντας τοὺς φίλους ἐπιείκειαν ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων παραδόξως αὐτὸν διέσωσαν" Διόδωρου Σικελιώτη, Βιβλίο ΙΗ΄, 29, 3 - 6


ΑΠΑΝΤΗΣΗ Γ: Η δεύτερη παράγραφος της κας Αρβελέρ, είναι ένα εντελώς υποθετικό σενάριο, χωρίς να στηρίζεται σε λογική και πηγές. Γιατί εάν τυχόν ερχόταν "μυστικά" η σωρός του Αλέξανδρου στις Αιγές, ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες φίλους, θαυμαστές και ευεργετούμενούς του, θα το μάθαινε, θα το έβλεπε και θα ενημέρωνε άμεσα την μητέρα του την Ολυμπιάδα, που θα γινόταν έτσι πανίσχυρη, ενώ θα την ακολουθούσε όλος ο στρατός του Βασιλιά Αλέξανδρου! Μια τέτοια λοιπόν ανοησία δεν θα έκαναν ποτέ ο Φίλιππος Γ΄ Αριδαίος και η σύζυγός του Ανταία Ευρυδίκη, ούτε ο βέβαια ο Κάσσανδρος που έγινε ο μεγάλος σφετεριστής του θρόνου των Αργεαδών...

Από την άλλη, εάν τελείως υποθετικά είχε συμβεί κάτι τέτοιο, θα το ομολογούσαν αμέσως οι ίδιοι - Φίλιππος Γ΄ και Ανταία Ευρυδίκη - στην Ολυμπιάδα, όταν τους είχε πιάσει αιχμαλώτους στην Αμφίπολη, για να γλιτώσουν την ζωή τους! Δεν την γλίτωσαν όμως... Γιατί δεν είχαν μεταφέρει ποτέ τον Αλέξανδρο στις Αιγές... Ο Πτολεμαίος τον φυλούσε στην Μέμφιδα, μέχρι να ολοκληρώσει έναν λαμπρό Τάφο για τον αγαπημένο του Βασιλιά στην Αλεξάνδρεια. Άλλωστε ο ίδιος με τον Πευκέστα (εδώ) τον είχε σώσει από βέβαια σφαγή στην χώρα των Μαλλών στην Ινδία (εδώ)!



ΑΠΑΝΤΗΣΗ Δ: Όσο για το Επίγραμμα του Μακεδόνα ποιητή Αδδαίου ή Αδαίου (σύγχρονου του Φιλίππου και Μεγάλου Αλεξάνδρου),  που επικαλείται η κα Αρβελέρ, είναι μάλλον ποιητικό σχήμα, επαινετικό των μεγάλων κατορθωμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε Ασία και Αφρική:

"Τύμβον Αλεξάνδροιο Μακηδόνος ήν τις αείδη,
ηπείρους κείνου σήμα λέγ' αμφοτέρας" Επίγραμμα Αδδαίου
[Αν κάποιος θέλει να υμνήσει τον τύμβο του Αλέξανδρου του Μακεδόνα, 
ας ονομάζει τις δυο ηπείρους σήμα - τάφο του]

Εδώ έχουμε μια έκπληξη στην σεβαστή πάντα κυρία Γλύκατζη Αρβελέρ. Γιατί υπάρχει και άλλο Επίγραμμα του ίδιου Μακεδόνα ποιητή Αδδαίου, που αναφέρει ρητά ως Τάφο του Φιλίππου τις Αιγές, λύνοντας οριστικά το ζήτημα:

"Ἠμαθίην ὃς πρῶτος ἐς Ἄρεα βῆσα Φίλιππος, 
Αἰγαίην κεῖμαι βῶλον ἐφεσσάμενος
ῥέξας οἷ' οὔπω βασιλεὺς τὸ πρίν· εἰ δέ τις αὐχεῖ 
μεῖζον ἐμεῦ, καὶ τοῦθ' αἵματος ἡμετέρου"
[(εγώ) ο Φίλιππος που την Ημαθία (Μακεδονία) πρώτος στον Άρη (στον πόλεμο) πήγα (οδήγησα) ,
στις Αιγές είμαι τοποθετημένος (θαμμένος) στο χώμα (σε όγκο, μπάλα χώματος) καθισμένος,
αφού έκαμα τέτοια έργα που κανείς βασιλιάς δεν έκαμε πριν· αν δε κάποιος καυχιέται 
για κάτι πιο μεγάλο από εμένα, και τούτο είναι από το αίμα το δικό μας]

Είναι λοιπόν σαφέστατο, ότι ο Αδδαίος, αισθανόμενος ότι έχει αδικηθεί ο Φίλιππος σε σχέση με τον Αλέξανδρο στη δόξα, ανυψώνει τον Φίλιππο - που όντως θα έπρεπε επίσης να ονομαστεί Μέγας ως τον πρώτο που κατέβασε από τα βουνά τους Μακεδόνες και τους έμαθε την τέχνη του πολέμου, κάνοντας την Μακεδονία πανίσχυρη, ξακουστή και πάμπλουτη, την πρώτη των Ελλήνων και παράλληλα μας πληροφορεί συγκεκριμένα, ότι ο Τάφος του Φιλίππου Β΄ είναι στη Αιγές, σε βώλο (όγκο, μπάλα χώματος) θαμμένος! Άρα, καταρρέει οριστικά κάθε σενάριο και υπόθεση της Αρβελέρ ότι στον Τάφο ΙΙ δεν είναι ο Φίλιππος, αλλά ο Αλέξανδρος!


Ο ΣΤΕΦΑΝΗΦΟΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Λεπτομέρεια αναπαράστασης μέρους της ζωφόρου του Τάφου του Φιλίππου Β΄
Ο Μ. Αλέξανδρος δεξιά είναι πράγματι στεφανωμένος

Η κυρία Αρβελέρ, επικαλείται ακόμη το επιχείρημα του στεφανηφόρου Μεγαλέξανδρου στη τοιχογραφία της ζωφόρου του Τάφου ΙΙ:

"Στο "χρονικό της Βεργίνας" ο Ανδρόνικος λέει: "όταν είδα τον Μεγαλέξανδρο στη ζωφόρο, στεφανηφόρο, είπα ‘Μεγαλέξανδρος’, αλλά όντας σίγουρος ότι ο Μεγαλέξανδρος είναι θαμμένος στην Αλεξάνδρεια τον απέκλεισα κι έτσι απέκλεισα τον Φίλιππο Γ’, γιατί αυτός ήταν απόλεμος, καθυστερημένος... οπότε δε μου έμενε παρά ο Φίλιππος Β’...". Κι έτσι έχουμε όλοι τη Βεργίνα ως μνημείο του Φίλιππου Β’, γιατί όλοι είναι πεπεισμένοι ότι ο Αλέξανδρος είναι στην Αλεξάνδρεια. 

Υπάρχουν πάνω από πενήντα μνείες ότι ο Αλέξανδρος είναι στην Αλεξάνδρεια. Τις έπιασα μία μία. Όλες οι μνείες για την ταφή του Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια είναι τρεις αιώνες μετά. Μέσα στον τάφο του λεγομένου Φιλίππου υπάρχει το ομοίωμα του Αλεξάνδρου. Λέω στον Ανδρόνικο "Βρε Μανώλη, είναι δυνατόν βασιλεύς βασιλεύων να είναι μέσα σε τάφο, αν είναι ο Φίλιππος; Γιατί, αν ήταν ο Φίλιππος τότε ο Αλέξανδρος ήταν βασιλεύς βασιλεύων και τον βάζουν μέσα σε τάφο;”. "Έλα βρε Ελένη, ο Αλέξανδρος είναι θαμμένος στην Αλεξάνδρεια", μου είπε".


ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ε: Ο Αλέξανδρος πράγματι φαίνεται στεφανωμένος στη ζωφόρο του Τάφου ΙΙ, αλλά  το στεφάνι του δεν ήταν χρυσό, βασιλικό, αλλά χλωρό, πράσινο, φυσικό, ίσως από φύλλα δάφνης και το φορούσε πιθανόν επειδή συμμετείχε με κάποια τελετή ή μύηση, υπό την καθοδήγηση και εποπτεία του πατέρα του!


Ο Αλέξανδρος είναι στο κέντρο της σκηνής του βασιλικού κυνηγιού, αλλά ο Φίλιππος είναι στο κέντρο της δράσης!

Ο Αλέξανδρος έχει ρόλο βοηθητικό, έμμεσο, ενώ ο Φίλιππος πρωτεύων, άμεσο, πρωταγωνιστικό, καθοριστικό!

Ο Αλέξανδρος σημαδεύει με το δόρυ του από "απόσταση ασφαλείας", ενώ ο Φίλιππος από απόσταση ανάσας, έχει εμπλακεί απολύτως και κινδυνεύοντας αναμετριέται  με το άγριο λιοντάρι, έτοιμος να το καρφώσει! Ο Βασιλιάς των Μακεδόνων, με τον βασιλιά των ζώων...

Επομένως όλη η ζωφόρος υμνεί τελικά τον ατρόμητο καβαλάρη πλάι στο λιοντάρι, τον ίδιο τον γενειοφόρο Φίλιππο Β΄! Η τοιχογραφία αποκλείει λοιπόν εξαρχής να πρόκειται για τον ανεπαρκή Φίλιππο Γ΄ τον Αρριδαίο, που ούτε να κυνηγήσει, ούτε να πολεμήσει μπορούσε...

Ακόμη, ο Αλέξανδρος απεικονίζεται εδώ σαν έφηβος και όχι σαν ο θρυλικός, εμπειροπόλεμος Κοσμοκράτορας των 33 ετών!

Τέλος, λείπει η απόδοση κάποιου κατορθώματος στον έφηβο Αλέξανδρο  - πράγμα αδιανόητο εάν επρόκειτο για Τάφο του πολύαθλου Μεγάλου Στρατηλάτη - ενώ το κατόρθωμα αποδίδεται με ζωντάνια, παραστατικότητα, ανδρεία και αγωνία στον Φίλιππο!

Αν ο Τάφος ΙΙ ήταν λοιπόν του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τότε δεν θα παρουσιαζόταν έφηβος και σχεδόν άπειρος σε ένα κυνήγι του πατέρα του, αλλά γεμάτος δύναμη, καλπασμό και δράση να κυνηγά τον Δαρείο σε Ισσό (333 π.Χ.) ή Γαυγάμηλα (331 π.Χ.) σε μια μάχη και νίκη ολότελα δική του!

Αν ο Τάφος ΙΙ ήταν του Αλέξανδρου, τότε δεν θα είχε εκεί καμία θέση η πρωταγωνιστική εικόνα του Βασιλιά Φιλίππου και μάλιστα 13 χρόνια μετά τον θάνατό του (336 π.Χ.), όταν Βασιλιάς ξακουστός, διάσημος και κοσμαγάπητος ήταν τόσα ακριβώς χρόνια ο Μέγας Αλέξανδρος! Και όχι απλά της "μικρής" Μακεδονίας, αλλά ολάκερης της Ανατολής!


ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 1: ΘΩΡΑΚΕΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ -  Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Τολμήσαμε να προσθέσουμε στον θώρακα των Αιγών το Γοργόνειο που βρέθηκε εκεί και το Μουσείο δεν τοποθέτησε...


Σύμφωνα με την Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ ένα από τα πιο σημαντικά ευρήματα που στηρίζουν τη θεωρία της για το που βρίσκεται το τάφος του Αλέξανδρου είναι αυτό των Αμερικανών

"Οι Αμερικανοί ανθρωπολόγοι, βρήκαν ένα σκελετό εκτός του τάφου, αλλά στη Βεργίνα. Ο σκελετός φέρνει ένα τραύμα στην κνήμη, ακριβώς όπως ήταν του Φιλίππου. Οπότε, ο σκελετός αυτός που είναι και μεγαλύτερος από το θώρακα που έχουν βρει στη Βεργίνα και ο οποίος θώρακας είναι ακριβώς ο ίδιος που φορούσε ο Μεγαλέξανδρος στη μάχη των Γαυγαμήλων, στο περίφημο ψηφιδωτό της Πομπηίας. Οπότε, οι Αμερικανοί λένε ότι αποκλείεται να είναι ο Φίλιππος στον τάφο της Βεργίνας".


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤ: Ο σκελετός αυτός που υποστηρίζει ότι βρήκαν, δεν ήταν καν μέσα στον Τάφο ΙΙ, αλλά σε άλλο Τάφο, στον Τάφο Ι με την τοιχογραφία αρπαγής της Περσεφόνης και δεν αποκλείεται να είναι σκελετός ...Γαλάτη τυμβωρύχου (δείτε αναλυτικά εδώ)...

Όσο για τον θώρακα του Φιλίππου Β΄ (Τάφος ΙΙ) και τον θώρακα του Μεγάλου Αλεξάνδρου από την Μάχη στην Ισσό (ψηφιδωτό της Πομπηίας, που κατασκευάστηκε σαν αντίγραφο από πρωτότυπο ελληνικό ζωγραφικό πίνακα που δεν έχει βρεθεί ως τώρα), η ομοιότητά τους είναι πράγματι εκπληκτική! Μάλιστα τολμήσαμε να βάλουμε στον θώρακα του Φιλίππου Β΄ και το Γοργόνειο (αποκρουστικό κεφάλι της φοβερής Μέδουσας, μία από τις τρεις Γοργόνες), το οποίο βρέθηκε στον Τάφο ΙΙ, όπως και οκτώ κουμπιά λεόντων. Ενώ τα κουμπιά τοποθετήθηκαν στην πανοπλία, το Γοργόνειο όλως περιέργως δεν τοποθετήθηκε πάνω της από το Μουσείο των Αιγών... Ανάλογο Γοργόνειο φορούσε στην πανοπλία του και ο Μέγας Αλέξανδρος, όπως βλέπουμε στο ψηφιδωτό, για να τρομάζει τους εχθρούς, αφού κατά τον μύθο το είχε βάλει στην ασπίδα της η Αθηνά για να πετρώνει όποιος εχθρός το αντίκριζε...

Έτσι οι δύο θώρακες, που το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ παρουσιάζει σε αντιπαράθεση, μοιάζουν πια καταπληκτικά, τόσο που μπορεί κανείς προς στιγμήν να παρασυρθεί και να νομίσει ότι ο θώρακας του Τάφου ΙΙ που αποδίδεται στον Φίλιππο, είναι ο θώρακας του Μεγάλου Αλεξάνδρου...

Όμως μια προσεκτικότερη ματιά μας δείχνει ότι υπάρχουν σαφείς διαφορές:

1. Ο θώρακας του Αλέξανδρου φέρει κόκκινες ταινίες - λωρίδες στις επωμίδες, ενώ του Φιλίππου χρυσές!

2. Ο θώρακας του Αλεξάνδρου είναι επιχειρησιακός λινοθώρακας μάχης, ενώ του Φιλίππου μεταλλικός κυρίως θώρακας, περισσότερο κατάλληλος για γιορτές και επιδείξεις κύρους και ηγεσίας! Ίσως μάλιστα αυτόν φορούσε ο Φίλιππος στο Συνέδριο της Κορίνθου, όταν πριν το Αλέξανδρο τον εξέλεξαν όλοι οι Έλληνες (πλην Λακεδαιμονίων) Στρατηγό Αυτοκράτορα της εκστρατείας κατά των Περσών! Σημειώνουμε ότι στον "προθάλαμο" του Τάφου ΙΙ, εκεί που υπήρχε η χρυσή λάρνακα της Βασίλισσας, βρέθηκαν υπολείμματα άλλου θώρακα, λινοθώρακα, που δεν άντεξε όμως στον χρόνο...

Την διαφορά των δύο θωράκων Φίλιππου  - Αλέξανδρου, τονίζει και ο ειδικός κατασκευαστής αρχαίων πανοπλιών, αρματοποιός Δημήτρης Κατσίκης (εδώ):

"...ο θώρακας του Φιλίππου είναι διαφορετικός από αυτόν που φέρει ο υιός του Αλέξανδρος όπως αυτός τουλάχιστον απεικονίζεται στο Μωσαϊκό της Πομπήϊας. Εύλογο είναι ότι λόγω των πολλών κοινών αρχιτεκτονικών στοιχείων είναι εύκολη η παρανόηση ότι πρόκειται για δύο πανοπλίες εντελώς όμοιες. Η πραγματικότητα είναι ότι ο θώρακας του Φιλίππου Β’ διαθέτει έναν ολομεταλλικό αρθρωτό σκελετό ενώ του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι σύνθετος οργανικός, ο πρώτος αποτελεί μια ψευδομορφή του δευτέρου"!

Υπάρχει όμως και η αναφορά, ότι ο παρανοϊκός Καλιγούλας (βασίλεψε από το το 37 μ.Χ. ώς το 41 μ.Χ.) είχε αφαιρέσει από την Αλεξάνδρεια τον θώρακα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, προφανώς για να τον φορέσει και να επιδειχθεί ο ίδιος στην Ρώμη...


ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 2: ΣΠΑΘΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ - Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ


Το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ προχωρά και πιο πέρα από τους θώρακες, στη σύγκριση των δύο βασιλικών σπαθιών. Εκείνου του Τάφου ΙΙ των Αιγών και εκείνου του Μεγαλέξανδρου στο ψηφιδωτό της μάχης στην Ισσό!

Και εδώ τα δύο σπαθιά φαίνονται εκπληκτικά όμοια, είναι σαφώς κατασκευασμένα από τον ίδιο οπλοποιό, αλλά φέρουν διαφορές:

1. Το σπαθί του Αλέξανδρου έχει πιο κυλινδρική λαβή, ενώ του Φιλίππου πιο ανατομική.

2. Το σπαθί του Αλέξανδρου έχει στη λαβή του τρία χρυσά δακτυλίδια, ενώ του Φιλίππου δύο!

3. Η διακόσμηση στο κάτω μέρος της λαβής του Αλέξανδρου, είναι διαφορετική από την αντίστοιχη χρυσή διακόσμηση του Φιλίππου!


ΧΟΥΝΤΙΤΗΣ

Η κυρία Γλύκατζη Αρβελέρ, αναφέρει και το επιχείρημα του χουντίτη:

"Επίσης, στο σκελετό του λεγόμενου Φιλίππου βρέθηκαν ίχνη ενός ορυκτού, που λέγεται χουντίτις. Κανείς δεν ήξερε τι ήταν και το έστειλαν στο Δημόκριτο και ο υπεύθυνος είπε ότι το ορυκτό είναι μόνο αιγυπτιακό και το χρησιμοποιούσαν στην Αίγυπτο για τις μούμιες. Από κάτι τέτοια λέω να ξυπνήσουμε. Έχουμε το Μέγα Αλέξανδρο στη Βεργίνα. Άλλωστε, υπάρχει ένα ολόκληρο βιβλίο του Παπαζώη, ο οποίος από την αρχή φώναζε ότι ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος και όχι ο Φίλιππος. Όλοι δέχονται ότι σε έναν από τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, υπάρχει ο σκελετός του μικρού Αλεξάνδρου, του γιου του δηλαδή. Αυτόν τον βρήκαν στεφανωμένο. Είναι όλοι σίγουροι ότι είναι ο μικρός. Τι περιμένουν για να κάνουν την οστεϊκή ανάλυση του μικρού με τη Βεργίνα; Την έχουν κάνει και είπαν ότι έχει σχέση. Βεβαίως, αν είναι ο μπαμπάς του έχει σχέση. Είπαν ότι έχει σχέση, επειδή είναι ο Φίλιππος, ο παππούς του. Αν όμως κάνουν και την ανάλυση του «Αμερικανού» Φιλίππου θα ξέρουμε ότι αν και τα τρία συνάδουν, σίγουρα έχουμε τον Αλέξανδρο στη Βεργίνα. Αλλά δεν το κάνουν αυτό...".


ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ζ: Ο πανάκριβος χουντίτης μπορεί να έφτασε στις Αιγές από τους χιλιάδες εμπόρους δύσης και ανατολής που έφταναν στην μακεδονική πρωτεύουσα, όπως και στην Πέλλα, από όλα τα μέρη του κόσμου, γιατί τότε η Μακεδονία ήταν το κέντρο της Ελλάδας και πλήρωνε καλά και άμεσα! Την εποχή εκείνη σημειώνουμε ότι η Αίγυπτος ήταν υπό περσική κατοχή και άρα τα υλικά και προϊόντα της δεν θα ήταν και τόσο "κλειστά"...

Ο χουντίτης δεν ήταν μόνο για μούμιες, αλλά ήταν και υλικό για κατασκευή μάσκας που ίσως χρησιμοποιούσε ο Φίλιππος σε θρησκευτικές τελετές του κράτους.

Τέλος, στα Λεύκαρα της Κοζάνης, στη Μακεδονία, υπάρχουν σήμερα μεταλλεία ελληνικού χουντίτη που εξάγεται...


ΤΙ ΕΛΕΓΕ Ο ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ
Βίντεο - ντοκουμέντο

Η βασιλική οικογένεια του Φιλίππου Β΄ από τον Τάφο ΙΙ των Αιγών, φωτογραφία 1977
(η ορθή σειρά δεν είναι διευκρινισμένη)

Επειδή η κυρία Γλύκατζη Αρβελέρ επικαλείται και τον Μανώλη Ανδρόνικο, τον Καθηγητή Αρχαιολογίας που ανακάλυψε τους Βασιλικούς Τάφους στην Βεργίνα (αρχαίες Αιγές), έχει ιδιαίτερη σημασία να ακούσουμε τι έλεγε ο ίδιος, σε ένα σπάνιο αρχείο της ΕΡΤ, από τις 24 Νοεμβρίου 1977, ημέρα που ανακοίνωσε επίσημα την εύρεση του Τάφου του Φιλίππου Β΄ στο κατάμεστο αμφιθέατρο της Παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης.


Αναφέρει μάλιστα το γιατί τελικά πείστηκε ότι ο νεκρός Βασιλιάς στην χρυσή λάρνακα με τον 16κτινο Ήλιο της Μακεδονίας ήταν τελικά ο Φίλιππος και όχι ο Αλέξανδρος:


Τμήμα διακόσμησης της ζωφόρου της νεκρικής κλίνης του Φιλίππου, με τον ίδιο να πρωταγωνιστεί σε σκηνή κυνηγιού
Ο Ανδρόνικος, όπως ομολογεί συνεπαρμένος, από τα σκαλισμένα σε ελεφαντοστό κεφαλάκια του Τάφου ΙΙ, αναγνώρισε αμέσως τον Φίλιππο, τον Αλέξανδρο και την Ολυμπιάδα, ενώ οι άλλοι δύο ήταν οι γονείς του Φιλίππου και παππούδες του Αλέξανδρου, Αμύντας Γ΄ και Ευρυδίκη.
Το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ κατάφερε να βρει και να αντιστοιχίσει στις μορφές της φωτογραφίας του 1977
πιο πρόσφατες εικόνες, για καλύτερη παρατήρηση στην προσπάθεια ταύτισης των προσώπων
Στην μεγάλη ζωφόρο της κλίνης του Φιλίππου Β΄ υπάρχουν όμως και πολλά άλλα πρόσωπα

Το βίντεο ίσως βοηθήσει να ξεδιαλύνουν μορφές και πρόσωπα

Ο Ανδρόνικος συνδύασε όλα τα παραπάνω με την οικοδόμηση του Φιλιππείου στην αρχαία Ολυμπία, που χτίστηκε βέβαια από τον Φίλιππο Β' μετά την Μάχη της Χαιρώνειας το 382 π.Χ., αλλά αποπερατώθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος και τοποθέτησε τα χρυσελεφάντινα αγάλματα του Φιλίππου, του ίδιου του Αλέξανδρου και του παππού του Αμύντα Γ΄, αλλά και τις εικόνες της Ολυμπιάδας και της γιαγιάς του Ευρυδίκης, όλα έργα του περίφημου Γλύπτη Λεωχάρη, όπως μας πληροφορεί ο Παυσανίας:
Το Φιλιππείο - στο εσωτερικό ημικύκλιο ήταν τοποθετημένα τα αγάλματα της βασιλικής οικογένειας 

"[9]...ἔστι δὲ ἐντὸς τῆς Ἄλτεως τό <τε> Μητρῷον καὶ οἴκημα περιφερὲς ὀνομαζόμενον Φιλιππεῖον: ἐπὶ κορυφῇ δέ ἐστι τοῦ Φιλιππείου μήκων χαλκῆ σύνδεσμος ταῖς δοκοῖς. [10] τοῦτο τὸ οἴκημα ἔστι μὲν κατὰ τὴν ἔξοδον τὴν κατὰ τὸ πρυτανεῖον ἐν ἀριστερᾷ, πεποίηται δὲ ὀπτῆς πλίνθου, κίονες δὲ περὶ αὐτὸ ἑστήκασι: Φιλίππῳ δὲ ἐποιήθη μετὰ τὸ ἐν Χαιρωνείᾳ τὴν Ἑλλάδα ὀλισθεῖν. κεῖνται δὲ αὐτόθι Φίλιππός τε καὶ Ἀλέξανδρος, σὺν δὲ αὐτοῖς Ἀμύντας ὁ Φιλίππου πατήρ: ἔργα δέ ἐστι καὶ ταῦτα Λεωχάρους ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ, καθὰ καὶ τῆς Ὀλυμπιάδος καὶ Εὐρυδίκης εἰσὶν αἱ εἰκόνες". Παυσανίου Ἑλλάδος Περιήγησις 5. Ἠλιακῶν Α', 20, 9 -10
Το βασιλικό διάδημα του Φιλίππου Β΄, το οποίο αναφέρει ο Ανδρόνικος το 1977

Στο "Φιλιππείο" του Τάφου ΙΙ των Αιγών βρέθηκαν λοιπόν κατά τον Ανδρόνικο σε μικρογραφία τα αντίστοιχα κεφάλια - μορφές της βασιλικής οικογένειας της Μακεδονίας - προφανώς και αυτά έργο του Λεωχάρη κατ΄ εντολή του Αλέξανδρου - πείθοντας τον μεγάλο Αρχαιολόγο για την ταυτότητα του νεκρού, που δεν μπορούσε παρά να ήταν ο Φίλιππος Β΄! Ο μεγάλος Βασιλιάς της Μακεδονίας, όπως μαρτυρούσε και το βασιλικό διάδημα του Τάφου ΙΙ!


ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ

Κρατήσαμε για το τέλος την νεότερη (2013 - 2014) ανθρωπολογική έρευνα των οστών του Βασιλιά του Τάφου ΙΙ, που έδειξε καθαρά πως ο νεκρός του Τάφου ΙΙ ήταν μεταξύ 41 και 49 ετών! Μια ηλικία που αποκλείει παντελώς τον Μεγαλέξανδρο και κλείνει οριστικά το εν λόγω κεφάλαιο των υποθέσεων... Γιατί ο Φίλιππος, όταν δολοφονήθηκε το 336 π.Χ., ήταν 46 ετών!

Όμως η πολύχρονη έρευνά μας, δεν σταματάει εδώ. Πολλές εκπλήξεις μας περιμένουν στο άμεσο μέλλον, ξετυλίγοντας κομμάτι κομμάτι το νήμα της Ιστορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μέχρι να φτάσουμε στον τελικό, μυστικό Τάφο του! Και θα φτάσουμε! Γιατί η ξακουστή Μακεδονία των Ελλήνων, η μία και μόνη, έχει και πολλά να πει και πολλούς να "δικάσει"... Αλλά και δεκάδες εκατομμύρια Ελλήνων και Φιλελλήνων να συγκινήσει και να συγκλονίσει, σε κάθε γωνιά της Οικουμένης...

ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ


Share on Instagram

ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ

20 χρόνια εθνικής και δημοσιογραφικής προσφοράς στον Ελληνισμό

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου