ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Για το βιβλίο απέστειλε μήνυμα ο Βασίλης Βασιλικός, υμνώντας την ανθρωπιά και την απλότητα του συγγραφέα, ο οποίος χρησιμοποιεί σαν πρωταγωνιστές των 25, ξεχωριστών για κάθε τραγούδι, ιστοριών του, απλούς ανθρώπους της υπαίθρου και των νησιών κυρίως, ενώ διαβάστηκε και ο δυνατός πρόλογος του Λευτέρη Παπαδόπουλου, που υπάρχει τυπωμένος στο βιβλίο και ανάμεσα σε άλλα καυτηριάζει τους σημερινούς "ρεφρενάδηκες" που δήθεν γράφουν τραγούδια...
ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑΚΙ
Μέσα από τα παραπάνω σκιαγραφήθηκε η ψυχοσύνθεση του Λευτέρη Χαψιάδη, που σαν μικρό παιδί μεγάλωσε δίπλα στο περίπτερο της χήρας μάνας του στην Αλεξανδρούπολη, με μοναδικό σύντροφό του ένα ραδιοφωνάκι, το οποίο έμελλε να τον μπολιάσει με το τραγούδι και να τον κάνει αρχικά έναν μεγάλο συλλέκτη παλιών δίσκων και κατόπιν ένα μεγάλο στιχουργό νέων ελληνικών τραγουδιών, που τραγούδησαν Καζαντζίδης, Νταλάρας, Αλεξίου, Γλυκερία, Τερζής, Αγγελόπουλος και τόσοι άλλοι, αφού όλα, τα πάντα, ριζώνουν μέσα μας στα παιδικά μας χρόνια...
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ
Αυτά είναι τα "εμβόλια" που λέει και ο Αχιλλέας Ασλανίδης στην εκπομπή του, το "Βραδιάζει", ο οποίος έκλεψε και πάλι την παράσταση με τον όγκο της φωνής, της καρδιάς και του δυναμισμού του, τονίζοντας πως το σμίξιμο Καζαντζίδη - Χρύσανθου ξεκίνησε από τον Χαψιάδη στο "Πανεπιστήμιο" του Πατσατζίδικου που διατηρούσε ο ίδιος πλάι στο Εθνικό Θέατρο Αθηνών, ενώ έκλεισε την χειμαρρώδη ομιλία του με ένα φοβερό ποντιακό ανέκδοτο για τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, με την γιαγιά και την Αστυνομία, που ούτε λέγεται, ούτε γράφεται, αλλά "έσπασε ταμεία" μόλις ειπώθηκε με τον μοναδικό, ποντιακό και ξεχωριστό τρόπο του άτρωτου Αχιλλέα!ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΔΑΣ
Με τα καλύτερα λόγια μίλησε για τον Λευτέρη και ο "Μεγαλέξανδρος" του Ελληνικού Ποδοσφαίρου και επίσης παλιός και διάσημος ποδοσφαιριστής Γιώργος Κούδας, λέγοντας ότι γνωρίστηκαν με τον Χαψιάδη σε ένα αγώνα παλαιμάχων στη Ξάνθη, παρότι ο ίδιος ο Κούδας διάβαζε από μικρός το όνομα του Στιχουργού πάνω στους δίσκους τραγουδιού που είχαν οι δικοί του στο σπίτι, ενώ εξήγησε πώς ξεκίνησε στον ΠΑΟΚ, όταν γίνονταν ακόμα τα θεμέλια του γηπέδου της Τούμπας, υπογράφοντας παντοτινό συμβόλαιο το 1958!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ
Ο Λευτέρης Χαψιάδης αναφέρθηκε, όπως και ο Καθηγητής Παναγιώτης Σελβιαρίδης, με ξεχωριστή ευγνωμοσύνη και αγάπη στον αξέχαστο Χρήστο Αντωνιάδη (+29-1-2014), ο οποίος εκτός από "Καθηγητής των Καθηγητών" της Νευροχειρουργικής και μετά από ένα καθοριστικό για εκείνον ταξίδι στον Πόντο, μετατράπηκε σε έναν ευαίσθητο ποιητή, γράφοντας σε ατόφια ποντιακά στίχους που έγιναν μεγάλες και ποιοτικές επιτυχίες, όπως το φιλοσοφημένο «Πατρίδα μ’ άραεύωσε» (στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος, που τραγούδησε ο Καζαντζίδης), το τόσο ευαίσθητο και συγκινητικό "Την Πατρίδα μ’ έχασα" και επίσης τα "Μαυροθάλασσα", "Ορθοδοξία", "Χαρά", "Χούι – Χούι" και άλλα, ενώ μετέφρασε στα Ποντιακά και τη "Μήδεια" του Ευριπίδη, αποκαλώντας τις Συμπληγάδες Πέτρες "Συμπληγολίθαρα"!
Χαρακτηριστικό είναι πώς ο Λευτέρης Χαψιάδης αφιερώνει στον πρόωρα χαμένο Χρήστο Αντωνιάδη, 30 ολόκληρες σελίδες του βιβλίου του!
ΝΑΣΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Στην εκδήλωση της παρουσίασης του "Κάθε τραγούδι και καημός", που συντόνισε άψογα ο αρθρογράφος και μουσικός παραγωγός Θανάσης Γιώγλου, μίλησε επίσης ο Δικηγόρος Χρήστος Νάστος από την Λάρισα, που εκθείασε την τέχνη του στίχου, ο οποίος μέσα σε λίγες μόνον λέξεις λέει τόσα πολλά, ενώ ο ίδιος δεν μπορεί να πείσει με λόγια έναν Πταισματοδίκη, ακόμη και εάν μιλήσει επί μια ολόκληρη ώρα, όπως είπε χαρακτηριστικά.
Ακόμη, ο εκδότης του βιβλίου και διευθυντής των Εκδόσεων "Χειρόγραφο" Θεόδωρος Γεωργιάδης, αναφέρθηκε με φανερή συγκίνηση στη μορφή και προσφορά του Λευτέρη Χαψιάδη στο ελληνικό τραγούδι.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ
Μετά από όλα αυτά και την μεγάλη διαδρομή του Χαψιάδη η οποία συνεχίζεται και έχοντας υπόψη το τραγούδι του "μία είναι η ουσία δεν υπάρχει αθανασία", που είχε γράψει παλαιότερα κυριευμένος από έντονο άγχος θανάτου, η απάντηση τελικά είναι πως "υπάρχει αθανασία" όπως αποδεικνύει ο ίδιος ο αθάνατος στίχος από τον Όμηρο ακόμη, όπως αποδεικνύει το φαινόμενο του αθάνατου Στέλιου Καζαντζίδη, όπως αποδεικνύει η ίδια η θαυμαστή επιβίωση των Ποντίων και του Πόντου από Ολοκαύτωμα και Γενοκτονίες, όπως το λέει και το προφητεύει καθαρά το "η Ρωμανία κι αν επέρασε ανθεί και φέρει κι άλλο", όπως το φανερώνει η ίδια η άγια Ορθόδοξη Πίστη μας και το "μαχαίρωμα του Χάρου" κατά την συγκλονιστική Ανάσταση του Χριστού!
Εκτός πια εάν μιλάμε για την Αθανασία, την κοπέλα κάποιου πονεμένου, που όπως είχε εξολομογηθεί κάποτε στον Λευτέρη, την έχασε και έριξε, χάρη στο τραγούδι του εκείνο, το κλάμα της ζωής του...
Ε, τι να γίνει. Κάθε τραγούδι και καημός...
ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου