ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η "ΕΞΟΔΟΣ"
ΠΟΙΕΣ ΜΟΝΕΣ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟ "ΟΧΙ" ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξηροποτάμου
Ἀρχιμανδρίτης Ἰωσήφ καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Δοχειαρίου
Ἀρχιμανδρίτης Ἀμφιλόχιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Καρακάλλου
Ἀρχιμανδρίτης Φιλόθεος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου
Ἀρχιμανδρίτης Νικόδημος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κωνσταμονίτου
Ἀρχιμανδρίτης Χαράλαμπος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου Κονίτσης
Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Γηρομερίου Θεσπρωτίας
Ἀρχιμανδρίτης Μεθόδιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Δρυοβούνου Κοζάνης
Ἀρχιμανδρίτης Στέφανος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Σοχοῦ Λαγκαδᾶ
Ἀρχιμανδρίτης Εὐλόγιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γενεθλίου Θεοτόκου Καλλίπετρας Βεροίας
Ἀρχιμανδρίτης Παλαμᾶς καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου Πυργετοῦ Λαρίσης
Ἀρχιμανδρίτης Εἰρηναῖος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκου
Ἀρχιμανδρίτης Συνέσιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου Πευκοχωρίου Χαλκιδικῆς
Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Γατζέας Βόλου
Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου Παιονίας Κιλκίς
Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Λαγκάδας Πάρου
Ἀρχιμανδρίτης Μελέτιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Λογγοβάρδας Πάρου
Ἀρχιμανδρίτης Νικόδημος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Ἄνδρου
Ἀρχιμανδρίτης Δωρόθεος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἀθανασίου Ἐράτυρας
Ἀρχιμανδρίτης Νικηφόρος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου Στομίου Κονίτσης
Ἀρχιμανδρίτης Μάξιμος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Βάχλιας Γορτυνίας
Ἀρχιμανδρίτης Ἱερώνυμος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Βαλτεσινίκου Γορτυνίας
Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Θαψανῶν Πάρου
Μακρίνα μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Προεστῶσα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Πυργετοῦ Λαρίσης, Μετοχίου Ἱεράς Μονῆς Ἁγίου Νικοδήμου, Χριστονύμφη μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίας Τριάδος–Ἁγίου Νεκταρίου Αἰγίνης
Τιμοθέη μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Τιμίου Σταυροῦ Μαψοῦ Κορινθίας
Ἱλαρία μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εἰσοδίων Ὄσσης Λαγκαδᾶ
Γαλήνη μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Λαυρεντίου Πηλίου
Μαριάμ μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Παναγία Ἄξιόν Ἐστιν» Μεσαίου Ὡραιοκάστρου
Εὐφημία μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
Πορφυρία μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς (Κλειβωκᾶς) Γορτυνίας
Σεραφειμία μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Λιβαδίου Ἐλασσῶνος
Θεοφανώ μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κερνίτσης Βυτίνας Ἀρκαδίας
Συγκλητική μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Μηνᾶ Περιχώρας Δράμας
Ἀγαθαγγέλη μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Γυναικείας Μονῆς Ἁγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου
Ἀγάθη μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΠΟΛΙΤΩΝ
Παράλληλα η "Πανελλήνια Κίνηση κατά του Ψηφιακού Ολοκληρωτισμού "Έξοδος", συλλέγει και υπογραφές πολιτών, που μπορούν να υπογράφουν εδώ.
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΟΝΩΝ
"ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΙΕΡΩΝ ΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΩΝ:
ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ
ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
«πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται·
χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς.» (Λκ. 10, 20)
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τά ὀνόματα τῶν μαθητῶν καί ὄχι οἱ ἀριθμοί ἐγράφησαν ἐν τοῖς οὐρανοῖς· τά ὀνόματα καί ὄχι τά προσωπικά «κατορθώματά» τους, διότι τά ὅποια κατορθώματα γίνονταν ἐφικτά μέ τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦ γιά τά ὁποῖα δέν ὑπάρχει λόγος ἐπαίνου. Ἀπεναντίας, ἡ ἐγγραφή τοῦ ὀνόματος ὁποιουδήποτε πιστοῦ στούς οὐρανούς, μέ ἄλλα λόγια ἡ ἐπίτευξη τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς ποθητῆς αἰώνιας κοινωνίας μέ τόν Χριστόν, γίνεται λόγῳ τῆς καλῆς πρόθεσης τοῦ πιστοῦ, ἡ ὁποία ἀνταποκρίνεται στό θεῖο θέλημα.
Ἡ παροῦσα ἀνακοίνωση ἀποτελεῖ συνέχεια τῆς ἀπό 23ης Δεκεμβρίου 2023 Ανακοινώσεως Ιερών Μονών και Ιερών Ησυχαστηρίων για τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες και τον προσωπικό αριθμό του πολίτη[1].
Τότε γράφαμε: «Στήν ἀπευκταία ὅμως περίπτωση πού στό ἐκδοθησόμενο Προεδρικό Διάταγμα οἱ θέσεις μας θά ἀγνοηθοῦν, θά ἐπανέλθουμε μέ νέα ἀνακοίνωση-τοποθέτηση, στήν ὁποία θά περιγράφουμε τήν περαιτέρω στάση μας, στάση θεμελιωμένη στά δικαιώματα πού παρέχει τό Σύνταγμα τῆς πατρίδος μας σέ κάθε Ἕλληνα πολίτη.»
Τό Προεδρικό Διάταγμα εἶναι πλέον γεγονός, (ΠΔ 40, ΦΕΚ Α΄ 67 / 05-5-2025), προαιρετικότητα λήψης τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ (στό ἑξῆς: ΠΑ) δέν προβλέπεται, ἄρα εἶναι γιά ὅλους ὑποχρεωτική.
ΙΙ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
Κατ᾿ ἀρχήν ἄς ἐπαναλάβουμε ὅτι δέν ὑφίσταται οἱαδήποτε ὑποχρέωση τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας ἀπέναντι στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση γιά ὁποιουδήποτε εἴδους ἐπιβολή ψηφιακῶν ἐργαλείων γιά τίς καθημερινές συναλλαγές τῶν πολιτῶν. Ἀκόμη καί στήν περίπτωση πού –κατά τό ἀφήγημα τῆς κυβέρνησης– ἡ χρήση τοῦ ΠΑ διευκολύνει τίς συναλλαγές τῶν πολιτῶν μέ τό κράτος, ἀκόμη καί σέ αὐτήν τήν περίπτωση δέν ἀπαιτεῖται ἡ ὑποχρεωτικότητα, ἀφοῦ σέ παρόμοια νομοθετήματα πού προσανατολίζονται στήν διευκόλυνση τῆς καθημερινότητας τοῦ εὐρωπαίου πολίτη, διά τῆς εἰσαγωγῆς στή ζωή του ψηφιακῶν ἐργαλείων, ὅπως τό λεγόμενο «εὐρωπαϊκό πορτοφόλι ψηφιακῆς ταυτότητας», ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἐπιβάλλει στίς κυβερνήσεις τή μή υποχρεωτικότητα[2] [3] [4].
Περαιτέρω, ἀναφορικά μέ τή νομοθέτηση τοῦ ἐξουσιοδοτικοῦ Νόμου 4727/2020, οἱ ἐνστάσεις τῆς Ἀνεξάρτητης Ἀρχῆς Προστασίας Προσωπικῶν Δεδομένων (στό ἑξῆς: ΑΑΠΠΔ) ἀγνοήθηκαν καί παρακάμφθηκαν[5]. Ἐπιπλέον, στήν ΑΑΠΠΔ δόθηκε πολύ λίγος χρόνος γιά νά τοποθετηθεῖ στό ἐπικείμενο Προεδρικό Διάταγμα γιά τόν ΠΑ.
Παρά τίς περί τοῦ ἀντιθέτου ἐξαγγελίες, τά τέσσερα μητρῶα τομεακῶν ἀριθμῶν (ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, ΑΔΤ, Δημοτολόγιο) παραμένουν ἄθικτα καί ἁπλά προστίθεται ὁ προσωπικός ἀριθμός πού δέν ἀντικαθιστᾶ τούς προηγούμενους[6] [7].
Εἶναι πλέον φανερό εἰς τούς παροικοῦντας τήν Ἱερουσαλήμ, ὅτι τό ζήτημα δέν εἶναι ἡ «διευκόλυνση των πολιτών σε συναλλαγές τους με το Δημόσιο», ἀλλά ἡ «διευκόλυνση των συναλλαγών του Δημοσίου με τους πολίτες[8].
Ἤδη ἡ ΑΑΠΠΔ ἐπέβαλε ἀπό 23 Σεπτεμβρίου 2024 μέ τήν ὑπ᾿ ἀρ. 32 ἀπόφασή της (ἀρ. πρωτ. 2576/23-9-2025 Ἀθήνα) διοικητικό πρόστιμο 150.000€ εἰς βάρος τοῦ Ὑπουργείου Προστασίας τοῦ Πολίτη γιά ἐλλιπή ἐνημέρωση πολιτῶν σχετικά μέ τήν ἐπεξεργασία τῶν δεδομένων τῶν νέων ταυτοτήτων[9], οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν τό προστάδιο τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ στή ζωή μας. Ἡ δέ ἐπίσπευση στήν ἔκδοση ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων ἦταν ἐπίμονο αἴτημα τῆς ἀμερικανικῆς κυβέρνησης (τῆς προηγούμενης, ὑπό τόν Πρόεδρο Biden), κι ὄχι ἀνάγκη τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους[10].
Ἡ ἑλληνική κυβέρνηση φαίνεται πώς ἀκολουθεῖ τά βήματα καί προφανῶς τίς ὁδηγίες τῆς ἀμερικανικῆς[11]. Στίς 20 Μαρτίου 2025 ἐκδόθηκε διάταγμα τοῦ προέδρου Τράμπ πού ἐπιτρέπει στήν ἑταιρεία Palantir νά διαχειρίζεται τά δεδομένα τῶν Ἀμερικανῶν πολιτῶν. Ἡ Palantir δέν εἶναι ἄγνωστη στήν ἑλληνική κυβέρνηση, καθώς φέρεται νά ἔλαβε ἐκτεταμένη πρόσβαση σέ εὐαίσθητα δεδομένα (σ.σ. Ἑλλήνων) ἀσθενῶν κατά τήν περίοδο τῆς πανδημίας, μέ ἔγκριση τῆς ἑλληνικής κυβέρνησης[12] [13].
«Η καταγραφή των κυβερνητικών κινήσεων για νομοθέτηση του ΠΑ σε αντίθεση με τις συστάσεις και υποδείξεις της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση προχώρησε στην θέσπιση του ΠΑ όχι για διευκόλυνση του πολίτη, ούτε για διευκόλυνση των κυβερνητικών υπηρεσιών (οι οποίες λειτουργούν θαυμάσια και χωρίς αυτόν) αλλά για την νομιμοποίηση, με την συγκατάθεση των πολιτών – ή και χωρίς αυτήν – της δυνατότητας συνδυασμού των κινήσεων των πολιτών (profiling) που παραβιάζει την προσωπική τους ελευθερία και την αρχή της ελαχιστοποίησης της έκθεσης των προσωπικών στοιχείων των πολιτών για κάθε αναγκαία υπηρεσία, όπως η ίδια η Ανεξάρτητη Αρχή παρατήρησε.
»Είναι συγκλονιστικό και αναμφισβήτητο το συμπέρασμα ότι ο Προσωπικός Αριθμός δεν απαιτείται για την διόρθωση των εσφαλμένων στοιχείων των πολιτών στα διάφορα δημόσια Μητρώα, όπως τεκμαίρεται σαφώς από τις διαδικασίες έκδοσής του, μια και οι διαδικασίες διόρθωσης στοιχείων δεν προϋποθέτουν καθόλου την ύπαρξή του.
»Άλλωστε εφ᾿ όσον ήδη υπάρχει ο μοναδικός ΑΦΜ και ο αντίστοιχος λογαριασμός του πολίτη στο taxisnet της ΑΑΔΕ, μέσω του οποίου ο πολίτης μπορεί ήδη να ταυτοποιείται σε όλες τις υπηρεσίες, και εφ᾿ όσον ήδη υπάρχει το μητρώο επικοινωνίας του πολίτη, ποιος ο λόγος εισαγωγής ακόμα ενός αριθμού και ακόμα ενός portal προσωπικών στοιχείων (myinfo);» [14]
Οἱ ταυτότητες πού ἔχουμε ἕως σήμερα εἶναι ἀπολύτως ἔγκυρες, δέν χρειάζεται νά ἀλλαχθοῦν, ὁμολόγησε δημοσίως –καί μᾶλλον ἀκουσίως– ὁ καθ᾿ ὕλην ἁρμόδιος γιά τό θέμα Γενικός Γραμματέας Πληροφοριακῶν Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης[15]. Ἀκόμη, ἡ συμμετοχή τοῦ πολίτη στό σχηματισμό τοῦ ΠΑ, συνιστᾶ γιά τό Κράτος ὁμολογία τοῦ πολίτη, ὅτι αὐτός εἶναι ὁ προσωπικός ἀριθμός πού ὁ ἴδιος ἐπέλεξε νά ἔχει καί ἔτσι τεκμαίρεται καί ὑφαρπάζεται ἡ ἀπαραίτητη συνταγματικῶς ρητή συγκατάθεση τοῦ πολίτη γιά τή λήψη του[16].
Ἔχουμε ὡς κράτος, ἐπίσης, διαβατήρια ἀπολύτως ἔγκυρα, παραδέχεται ὁ καθ᾿ ὕλην ἁρμόδιος ὑπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης[17] σέ στιγμή εἰλικρίνειας. Ἡ βεβιασμένη ἔκδοση νέων ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων συνιστᾶ ὄχι ἀνάγκη τοῦ κράτους, ἀλλά ἐπίμονο αἴτημα τῆς ἀμερικανικῆς κυβέρνησης «γιά νά μποροῦμε νά ταξιδεύουμε στήν Ἀμερική».
Δέν λησμονοῦμε «το σκάνδαλο, όμως, των υποκλοπών της κυβέρνησης, γνωστό και ως ‟Predatorgate”[18] [19] ή αλλιώς ‟το ελληνικό Watergate”, πού αποτελεί την κορωνίδα των κυβερνοεπιθέσων. Αυτό αφορούσε στην παρακολούθηση Ελλήνων δημοσιογράφων, πολιτικών, στρατιωτικών, επιχειρηματιών, δικαστικών και κρατικών λειτουργών κ.ά. μέσω του συστήματος της ΕΥΠ με τη χρήση του κατασκοπευτικού λογισμικού Predator, από το 2020 και μετά. Η τελευταία (σ.σ.:διευκρίνιση) εγείρει πολλά ερωτηματικά και για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης ως προς την επιβολή του ΠΑ[20]»[21]. Οὐσιαστικά ὁ στόχος παρακολούθησης διευρύνεται ἀπό ἕνα στενό κύκλο ἀξιωματούχων στόν λαό μιᾶς ὁλόκληρης χώρας....
Μία κυβέρνηση πού ἔκλεισε τούς ὀρθοδόξους Ναούς, μάλιστα, κατά τίς ἁγιότερες μέρες τοῦ ἔτους, τό Πάσχα καί τίς Κυριακές[22] [23] [24], πού λοιδώρησε ὅ,τι ἱερότερο ἔχουμε, τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ[25], πού ἐπέβαλε δικτατορικά ὡς μόνη λύση τά lockdown, τά πρόστιμα καί τά καταστροφικά ἐμβόλια μέ τό πρόσχημα τοῦ κορωνοϊοῦ, πού ἐν καιρῷ τρομερῆς ὑγειονομικῆς κρίσης ἔστειλε στό σπίτι τους 6.412[26] [27] μάχιμους καί ἱκανούς ὑγειονομικούς γιά μή ἐπιστημονικά ὀρθούς λόγους, ὅπως ὅλοι σήμερα παραδέχονται[28], μιά κυβέρνηση πού σύρεται ἀπό σκάνδαλο εἰς σκάνδαλο (Τέμπη 2023, ΟΠΕΚΕΠΕ 2025 κ.ἄ), ἀποποιούμενη ἀλαζονικά καί εἰρωνικά ὁποιαδήποτε εὐθύνη, ἀσφαλῶς δέν μπορεῖ νά μᾶς πείσει, ὕστερα καί ἀπό ὅλα τά ἀνωτέρω ἐκτεθέντα καί ὅσα ἄλλα κατά καιρούς γράφτηκαν καί εἰπώθηκαν, ὅτι ὁ ΠΑ εἶναι ... γιά τό καλό μας.
Μνημονευτέον ὅτι προσφάτως διατυπώθηκαν ἀπό ἀγωνιῶντες συμπολίτες μας τινές ἀξιόλογες προτάσεις βάσει ἄρθρων τοῦ Συντάγματος (συλλογή ὑπογραφῶν, δημοψήφισμα[29]), προκειμένου νά διαπιστωθεῖ ἡ λαϊκή βούληση.
ΙΙΙ. ΣΤΑΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ
Ἡ διαχρονικῶς ἐκπεφρασθεῖσα πάγια στάση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἦταν σαφῶς κατά τοῦ ψηφιακοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ καί φακελώματος τῶν πολιτῶν μέ τίς ποικίλες μορφές μέ τίς ὁποῖες αὐτά ἀναδύονταν/παρουσιάζονταν στά διάφορα κατά καιρούς ἐπιχειρούμενα νομοθετήματα τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, στάση ἡ ὁποία εὐκρινῶς ἐξετέθη στό πρῶτο κείμενο μας (23-12-2023, Κεφ. 9. «Οἱ ἀντιδράσεις τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας»). Μάλιστα ἡ ἀπόφαση τοῦ 2010 ἦταν ὑπό τήν προεδρία τοῦ νῦν Ἀρχιεπισκόπου[30]. Καί ἐνῶ ἀναμέναμε τήν σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας γιά ἕνα τέτοιο μεῖζον ζήτημα καί τήν ἔκφραση προφητικοῦ λόγου σέ συνάφεια μέ τίς προγενέστερες ἀποφάσεις, ἡ σχετική ἀπόφαση τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου –ὅπου μεταξύ πολλῶν ἄλλων τετριμμένων καί «ἀκίνδυνων» θεμάτων–, ἀκροθιγῶς καί μέ ἐλαφρότητα σχεδόν «προσπέρασε» τό καυτό αὐτό θέμα καί μᾶς ἄφησε ἐνεούς.
Συγκεκριμένα, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος διά τῆς ὑπ᾿ ἀρ. 3235/1511/30-6-2025 Ἐγκυκλίου τῆς Δ.Ι.Σ. μέ τίτλο : «Περί προσωπικοῦ ἀριθμοῦ», μέ συνημμένη τή γνωμοδότηση τοῦ νομικοῦ Θεοδώρου Δ. Παπαγεωργίου, μᾶς ἀπογοήτευσε ἀποφαινόμενη ὅτι δέν ὑπάρχει κώλυμα γιά τή λήψη τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ, ὁ ὁποῖος δέν συνιστᾶ θεολογικό ἤ ἀντισυνταγματικό θέμα. Ἡ γνωμοδότηση γράφει ὅτι ὁ Π.Α. ἀντικαθιστᾶ τούς τομεακούς ἀριθμούς, πράγμα πού ὁ ἴδιος ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός διαψεύδει[31]. Ἐλέγχεται δέ ὡς τουλάχιστον παρελκυστική ἕως ἀναληθής ἡ λακωνική ἀναφορά στήν ὑπ᾿ ἀρ. 1/2024 γνωμοδότηση τῆς Ἀνεξάρτητης Ἀρχῆς Προστασίας Προσωπικῶν Δεδομένων ὡς «θετικῆς»[32], ἀλλά καί ἡ μονοσήμαντη ἀναφορά στήν ὑπ᾿ ἀρ. 60/2024 ἀπόφαση τοῦ Ε΄ Τμήματος ΣτΕ ὡς ὁμοίως τέτοιας. Τέλος, ἡ γνωμοδότηση τοῦ νομικοῦ κ.Παπαγεωργίου ὑπερβαίνει τά ἐσκαμμένα, ὅταν ἀποφαίνεται ἀναρμοδίως ἀκόμη καί γιά τή μή ὕπαρξη ἀντισυνταγματικότητας. Ἡ σχετική συνεδρίαση τῆς ΔΙΣ ἔγινε στίς 12 καί 13/6/2025[33]. Ὁρισμένοι Ἱεράρχες, πρός τιμήν τους, ἀντέδρασαν ἔντονα, ζητώντας σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας.[34]
Ὁ δέ Ἱερός Σύνδεσμος Κληρικῶν Ἑλλάδος (ΙΣΚΕ) εἶχε ἐκφράσει νωρίτερα κι αὐτός τίς ἐπιφυλάξεις του[35].
Τό Ἅγιον Ὄρος ἐξαπέστειλε τίς ὑπ᾿ ἀρ. πρωτ. Φ. 2/42/1719 / 1-14/8/2024 καί Φ. 2/42/893 / 1-14/4/2025[36] ἐπιστολές πρός τόν ὑπουργό Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης κ.Δημήτριο Παπαστεργίου, θέτοντας κρίσιμα ἐρωτήματα γιά τήν ὑποχρεωτικότητα τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ, δεδομένου ὅτι, ὅπως πολύ ὀρθῶς ἐπισημαίνεται, «δέν ὑπάρχει ἀνάλογος ὑποχρέωσις βάσει εὐρωπαϊκῆς ὁδηγίας». Ἡ Ἱερά Κοινότητα ἔλαβε ἀπαξιωτική ἀπάντηση ὅτι δέν ὑπάρχει πρόβλημα, χωρίς περαιτέρω ἐπεξηγήσεις ἤ διευκρινίσεις.
ΙV. ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ. Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ
Ἀσφαλῶς, ὄπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Προφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης, πρέπει νά ἀσχολούμαστε μέ τόν Χριστόν καί ὄχι μέ τόν ἀντίχριστο. Ἀλλά ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας μᾶς εἶπε «βλέπετε μὴ πλανηθῆτε» καί προεῖπε ὅτι καί ὁ ἀντίχριστος θά προσπαθήσει νά πλανήσει «εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς»[37]. Αὐτό πού πρέπει νά γίνει ἀντιληπτό εἶναι ὅτι ὅπως στήν Παλαιά Διαθήκη ὑπῆρχαν προεικονίσεις τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι σέ κάθε ἐποχή ὑπάρχει μιά προεικόνιση τῶν ἐσχάτων πού ἐκφράζεται ἀπό ἕνα προδρομικό ἀντίχριστο σύστημα καί ἀπό μιά προτύπωση τοῦ τελικοῦ ἀντιχρίστου. Ἔτσι ἐπί παραδείγματι στά πρῶτα χριστιανικά χρόνια, ὅσο ἀκόμη οἱ αὐτοκράτορες τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας τελοῦσαν ὑπό τό σκότος τῆς εἰδωλολατρίας (Νέρων, Διοκλητιανός, Δέκιος κλπ), ἡ ρωμαϊκή ἐξουσία ἦταν ἡ προτύπωση τοῦ συστήματος τοῦ ἀντιχρίστου καί ὁ ρωμαῖος αὐτοκράτορας ἡ προεικόνιση τοῦ ἰδίου τοῦ ἀντιχρίστου. Ἄλλωστε, ὁ χριστιανός πού μαρτυροῦσε καί πέθαινε ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορα, δέν περίμενε ἄλλον ἀντίχριστο καί ἄλλα ἔσχατα, διότι καί τόν μέν ἀντίχριστο τόν εἶχε μπροστά του (στό πρόσωπο τοῦ Ρωμαίου Αὐτοκράτορα) τά δέ ἔσχατα τά ζοῦσε μαρτυρώντας καί θυσιάζοντας τή ζωή του γιά τόν Χριστόν. Ἀργότερα, προτύπωση τοῦ ἀντιχρίστου ἦταν ὁ Ἰουλιανός ὁ Παραβάτης, οἱ εἰκονομάχοι βασιλεῖς Λέων Γ΄ ὁ Ἴσαυρος, Θεόφιλος κ.ἄ.· ὁ Μωάμεθ καί ὁ μουσουλμανισμός[38]· ὁ Παπισμός καί ὁ ἑκάστοτε πάπας (μετά τό Σχίσμα)· ὁ Διαφωτισμός καί οἱ ἐκπρόσωποί του· ὁ Ναζισμός καί ὁ Χίτλερ· ὁ κομμουνισμός (μπολσεβικισμός) καί οἱ ἀρχηγοί τῆς μπολσεβικικῆς ΕΣΣΔ κ.ο.κ.
Σήμερα ἔχουμε ἄραγε προδρομικό σύστημα ἀντιχρίστου; Ἡ ἀπάντηση κατά τήν ταπεινή μας ἄποψη εἶναι καταφατική. Εἶναι ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων μέ τούς ἀναγνωρίσιμους[39] ἀλλά καί τούς μή ἐμφανεῖς ἐπικεφαλῆς της.
Καί ἡ Ἑλληνική Κυβέρνηση; Ἡ σημερινή Ἑλληνική Κυβέρνηση μέ τόν ἐπικεφαλῆς πρωθυπουργό, ὅταν νομοθετεῖ τόν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων καί τήν υἱοθεσία τέκνων, ὅταν κλείνει ὀρθοδόξους ναούς μέ τό πρόσχημα τοῦ κορωνοϊοῦ, τήν ὥρα πού ὁ πιστός λαός ἀποζητᾶ νά ἀκουμπήσει τόν πόνο καί τήν ἀγωνία του στόν Θεό, ὅταν στήν Ἐθνική Πινακοθήκη χλευάζεται τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας[40], ναί, ἀσφαλῶς καί αὐτοδικαίως ἔχει ἐπιλέξει ἡ ἴδια συνειδητά νά καταταγεῖ στό προδρομικό σύστημα τοῦ ἀντιχρίστου.
Σέ κάθε ἐποχή οἱ πιστοί ἐκαλοῦντο νά ὁμολογήσουν τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἐνώπιον τοῦ ἑκάστοτε προδρομικοῦ ἀντιχρίστου συστήματος. Καί συχνά ἐκαλοῦντο νά ἐπισφραγίσουν τήν μαρτυρία τους μέ τό μαρτύριο, τό ὁποῖο καί ἀπεδείκνυε ἀληθινή καί γνήσια τήν μαρτυρία. Ἡ ὁμολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ ὄχι μόνον εἶναι ἀναγκαία γιά τήν σωτηρία ἀλλά ἐπιβραβεύεται ἀπό τόν Χριστόν μας. Ὁ Χριστός λέει τόν φοβερό τοῦτο λόγο: «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.» (Ματθ. 10, 32-33). Οἱ ὁμολογήσαντες Χριστόν θά ἔχουν τήν τιμή ὁ ἴδιος ὁ Χριστός νά ὁμολογήσει πώς εἶναι δικοί Του, ἔμπροσθεν τοῦ οὐρανίου Πατρός Του. Ἐνῶ οἱ ἀρνησάμενοι Χριστόν, θά ἀπωλεσθοῦν αἰωνίως.
- V. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝ
Α. Ἀποκάλυψις Ἰωάννου
«καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς.» (Ἀποκ 13, 16-18).
Δέν ταιριάζει αὐτή ἡ προφητεία μέ τήν κατάσταση πού σέ λίγο ἔρχεται; Ἄν δέν ἔχουμε τόν προσωπικό ἀριθμό, πού ὑποχρεωτικῶς θέλουν εἴτε νά ἀποδεχθοῦμε ἤ ἔστω νά μᾶς δώσουν, θά ἀποκλειστοῦμε ἀπό ὅλους τούς τομεῖς τῆς ζωῆς. Πρώϊμο –καί δυστυχῶς ἐπιτυχημένο– πείραμα ἔγινε μέ τό πιστοποιητικό ἐμβολιασμοῦ ἐπί τῶν σκληρῶν μέτρων ἐπί covid[41]. Ὅποιος εἶχε τό πιστοποιητικό, μποροῦσε νά κινηθεῖ ἐλεύθερα. Ὅποιος δέν τό εἶχε, ἀποκλειόταν ἀπό πολλές ἐκφάνσεις τῆς κοινωνικῆς καί τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς. Μέχρι δέ καί τῆς πνευματικῆς-θρησκευτικῆς, ἀναλόγως τῆς περιοχῆς. Ὅλα αὐτά ἦταν μία πρόγευση τῆς δυστοπίας πού θά ἀκολουθήσει μέ τήν ἐφαρμογή τοῦ Π.Α. στή ζωή μας.
Β. Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος, ὁ ἅγιος τῶν δακρύων
Ἄς θυμηθοῦμε τί προφήτεψε ὁ ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος[42] [43].
Ἀρχαῖο κείμενο: «θεομάχος γὰρ ὑπάρχων, πάντας θέλει ἀπολέσθαι. Τοιοῦτον γὰρ τρόπον σκευάζει ὁ τύραννος, ἵνα πάντες τὴν σφραγῖδα τοῦ θηρίου βαστάζωσιν, ὅταν ἔλθῃ ἀπατῆσαι τὰ σύμπαντα, ἐν τῷ καιρῷ τῷ ἰδίῳ, ἐν σημεῖοις, εἰς τό πλήρωμα τῶν καιρῶν· καί εἴθ᾿ οὕτως ἀγοράσαι τά βρώματα καί πᾶν εἶδος· καί δημάρχους ἰστᾷ ἐπιτελεῖν τό πρόσταγμα».
Μετάφραση[44]: Επειδή δηλαδή είναι θεομάχος, θέλει να απολεσθούν όλοι. Διότι μεταχειρίζεται ο τύραννος τέτοιον τρόπο, για να βαστάζουν όλοι τη σφραγίδα του θηρίου, όταν θα έρθει στην εποχή του και στον ορισμένο καιρό να εξαπατήσει όλο τον κόσμο με θαύματα· και έπειτα έτσι να προσφέρει τις τροφές και κάθε εμπόρευμα (πρβλ. Αποκ. 13, 17) και θα τοποθετήσει κυβερνήτες να εκτελούν το πρόσταγμά του. (Παρατίθεται σέ ὑποσημείωση τό ὑπόλοιπο σχετικό ἀπόσπασμα σέ ἀρχαῖο κείμενο καί μετάφραση ἀνά παράγραφο[45]).
Γ. Ἀρέθας Ἐπίσκοπος Καισαρείας (; † 910 μ.Χ.) [46]
Ὁ σοφός καί πεπαιδευμένος Ἀρέθας ἐπίσκοπος Καισαρείας, ἀναφέρει:
Ἀρχαῖο κείμενο: «Καὶ τί τὸ χάραγμα ἐπιφέρει, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου. Διττή δὲ τούτου ἡ γνῶσις, ἢ διὰ παραφορᾶς αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος, ἢ διά ψήφου. Καὶ τὴν ψῆφον δὲ τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου, πανταχοῦ πλατῦναι ἐπετηδεύθη, ἔν τε πράσεσι καὶ ὠναῖς, ἵν᾿ ὁ μὴ τοῦτο ἐπιφερόμενος, ἐν ταῖς τῶν ἀναγκαίων ἐνδείαις τελευτήσῃ. Ἀριθμὸν δὲ ἀνθρώπου τὸ ὄνομα εἶναι, ἀντὶ τοῦ ξένον οὐδέ ἀήθη καὶ ἐπικεκρυμμένον καὶ διπλόης ἐχόμενον, ἀλλὰ ψῆφον ἐντριβῆ καὶ ἐγνωσμένην ἀνθρώποις. Ἀριθμὸς δὲ τοῦ ὀνόματος τοῦ ψήφου, ἑξακόσια ἐξηκονταέξ. Σαφῶς γὰρ αὐτὸ τὸ ὄνομα οὐ παρέθετο, διὰ τὸ μηδὲ ἄξιον εἶναι τῆς ἐν βιβλίῳ γραφῆς».
Μετάφραση: Τό χάραγμα τί προκαλεῖ, τί σχηματίζει, (παρά) τό ὄνομα τοῦ θηρίου. Διπλή εἶναι ἡ ἑρμηνεία αὐτοῦ, ἤ ἀλλοιωμένου σχηματισμοῦ (γραπτοῦ, προφορικοῦ) τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, ἤ διά ψήφου (πλακιδίου). Καί τό πλακίδιο μέ τό ὄνομα τοῦ θηρίου, κατάφερε παντοῦ νά χρησιμοποιεῖται, στίς πωλήσεις καί τίς ἀγορές, ὥστε αὐτός πού δέν θά τό φέρει, νά πεθάνει ἀπό τήν ἔλλειψη τῶν ἀναγκαίων. Εἶναι ἀριθμός ἀνθρώπου αὐτό τό ὄνομα, ὄχι κάτι ξένο οὔτε ἀπρεπές καί κρυφό καί κεκαλυμμένο, ἀλλά (σε) πλακίδιο καθημερινῆς χρήσης καί γνωστό στούς ἀνθρώπους. Καί ὁ ἀριθμός τοῦ ὀνόματος τοῦ πλακιδίου, ἑξακόσια ἑξήντα ἕξι. Δέν παρέθεσε μέ ἀκρίβεια αὐτό τό ὄνομα, διότι δέν εἶναι ἄξιο νά γραφεῖ σέ βιβλίο».
Τί εἶναι ἡ «ψῆφος ἐντριβής»; Ἄς θυμηθοῦμε ὅτι στήν ἀρχαία Ἀθήνα ἔγραφαν τό ὄνομα τοῦ ὑποψηφίου πρός ἐξορία πάνω σέ ὄστρακα (ὄστρακον: θραῦσμα πήλινου ἀγγείου, ἐξ οὗ καί ἡ λέξη «ἐξοστρακισμός»=ἐξορία). Στήν ἐποχή τοῦ ἐπισκόπου Ἀρέθα ὁμοίως οἱ ἄνθρωποι ψήφιζαν γράφοντας τό ὄνομα τοῦ ὑποψηφίου σέ κάποιο πλακίδιο πού εἶχε μέγεθος κάρτας συναλλαγῶν=«ψῆφος» (ἐξ οὗ καί ἡ λέξη «ψηφιδωτόν»=εἰκόνα, ἔργο καλλιτεχνικό σχηματιζόμενο ἀπό μικρά πλακίδια) τό ὁποῖο μετά ἔριχναν μετά στήν κάλπη. Τό ἐπίθετο «ὁ/ἡ εντριβής» (γενική: τῆς ἐντριβοῦς), σημαίνει κάτι πού εἶναι καθημερινῆς χρήσης, κάτι πολύ συνηθισμένο.
Συνεπῶς συνδυάζοντας τά ἀνωτέρω καί σέ ἀπόλυτη ἁρμονία μέ τήν Ἀποκάλυψη, ἀμφότεροι οἱ ἀνωτέρω μᾶς πληροφοροῦν ὅτι προτοῦ ἐμφανισθεῖ ὁ ἀντίχριστος νά ἀπατήσει τούς λαούς, τό ὄνομά του (=χάραγμα) θα εἶναι ἐπιβεβλημένο ἀπό τούς κατά τόπους κυβερνῆτες νά ὑφίσταται σέ ὅλες τίς συναλλαγές, ὥστε νά εἶναι ἔγκυρες. Μόνον μέ αὐτό θά μποροῦν νά πωλοῦν καί νά ἀγοράζουν τρόφιμα καί ἐμπορεύματα. Οἱ ἄνθρωποι θά ἔχουν συνηθίσει νά τό ἔχουν γραμμένο σέ μικρό πλακίδιο-κάρτα συναλλαγῶν-ἀντικείμενο καθημερινῆς χρήσης πού θά βαστάζουν στό χέρι (γιά τήν ἐποχή μας αὐτό ταιριάζει νά εἶναι καί τό κινητό τηλέφωνο). Ὅποιος δέν θά ἔχει/χρησιμοποιεῖ στίς συναλλαγές του τό ὄνομα τοῦ ἀντιχρίστου, θά πεθαίνει ἀπό τήν ἔλλειψη τῶν ἀναγκαίων.
Ὅταν ἐμφανιστεῖ ὁ ἀντίχριστος, θά πᾶει ἕνα βῆμα παρακάτω: θά ἀναγκάσει τούς ἀνθρώπους νά χαράξουν τό ὄνομά του στό δεξί τους χέρι ἤ τό μέτωπό τους (ἀντί νά βαστάζουν ἕνα πλακίδιο πού γράφει τό ὄνομά του, ὅπως ἔκαναν ἕως τότε), ὥστε μόνον ἔτσι νά συνεχίσουν νά ἔχουν τήν ἱκανότητα νά ἀγοράζουν τρόφιμα καί ἐμπορεύματα[47].
Ἀποσείοντας κάθε κακοπροαίρετη κριτική δηλώνουμε ὅτι ΔΕΝ ἰσχυριζόμαστε ὅτι ὁ ἐπικείμενος προσωπικός ἀριθμός εἶναι τό χάραγμα τῆς Ἀποκαλύψεως. Ἀπό τήν ἄλλη, θά ἦταν ἄστοχο νά μήν ἀναγνωρίσουμε ὅτι ἡ ἔλευση τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ καί ἡ ψηφιακή φυλακή στήν ὁποία αὐτός θά φυλακίσει τή ζωή μας, μᾶς εἰσαγάγει σέ ἕνα δυστοπικό περιβάλλον, ἀπό ὅπου εὔκολα μπορεῖ νά ἐκπηγάσει ἡ κατάσταση τῆς τελικῆς ἀποστασίας, ἡ ὁποία προφητεύεται ἀπό τήν Ἀποκάλυψη καί τούς Ἁγίους. Ἠχηρή εἶναι ἡ ἐπ᾿ αὐτοῦ παρέμβαση τοῦ σεβαστοῦ καί πολιοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Παύλου Ἁγίου Ὄρους, Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π.Παρθενίου[48].
Ἀπό αὐτή τή θέση ἅς μᾶς ἐπιτραπεῖ νά ἀναφέρουμε, ὅτι ὁ πιστός βαπτίζεται στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί χρίεται πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα στό μέτωπο μέ τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ. Ἔχει ἔκτοτε τό σημεῖο καί τό φῶς τοῦ Χριστοῦ στό μέτωπό του, πού φωτίζει ὅλη τήν ὕπαρξή του. Ἀπεναντίας ὁ ἀντίχριστος ἀπό φθόνο ἐπιθυμεῖ νά ἐξαλείψει τό βάπτισμα καί τό χρίσμα τοῦ Κυρίου καί νά θέσει πάνω στό μέτωπο τῶν ἀνθρώπων τή δική του σφραγίδα, τό δικό του ὄνομα, τό χάραγμα, γιά νά ὀνειδίσει καί νά πικράνει τόν Χριστόν καθώς ἑκουσίως οἱ ἄνθρωποι θά ἔχουν ἀρνηθεῖ τό σημεῖο τοῦ Χριστοῦ γιά νά δεχθοῦν τήν σφραγίδα τοῦ ἀντιχρίστου. Ὅπως λοιπόν μέ τό βάπτισμα[49] καί τό χρίσμα γινόμαστε δοῦλοι Χριστοῦ, ἔτσι καί μέ τό χάραγμα τοῦ ἀντιχρίστου· αὐτός πού θά τό λάβει, γίνεται δοῦλος τοῦ διαβόλου.
Δ. Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης
Ἄς θυμηθοῦμε τό χειρόγραφο σημείωμα τοῦ λαοφιλοῦς ἁγίου Παϊσίου «Τα σημεία των Καιρών»[50]. Παραθέτουμε ἀποσπάσματα:
«Πίσω λοιπόν και από το τέλειο σύστημα “κάρτας εξυπηρετήσεως” ασφαλείας κομπιούτερ, κρύβεται η παγκόσμια δικτατορία, η σκλαβιά του αντιχρίστου....//... Μετά λοιπόν από την κάρτα, και την ταυτότητα, “το φακέλλωμα” για να προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα, θα λένε συνέχεια στην τηλεόραση, ότι πήρε κάποιος την κάρτα του δείνα και του σήκωσε τα χρήματα από την τράπεζα. Από την άλλη μεριά, θα διαφημίζουν “το τέλειο σύστημα”· το σφράγισμα στο χέρι ή στο μέτωπο με ακτίνες λέϊζερ, που δεν θα διακρίνεται εξωτερικά, με το 666 το όνομα του αντιχρίστου. Δυστυχώς και πάλι “ορισμένοι γνωστικοί” θα φασκιώνουν τα πνευματικά τους τέκνα σαν τα μωρά, δήθεν για να μην στενοχωρούνται· “δεν πιράζει αυτό, δεν είναι τίποτα, αρκεί εσωτερικά να πιστεύετε!”. ...//... Επομένως ο διάβολος, ο αντίχριστος, όταν είναι στην ταυτότητά μας ή στο χέρι, ή στο κεφάλι μας, με το σύμβολό του, δεν αγιάζονται, με το να βάλουμε και ένα Σταυρό. Έχουμε την δύναμη του τιμίου Σταυρού του Αγίου Συμβόλου, την θεία χάρη του Χριστού, μόνον όταν αρκούμεθα στο Άγιο Σφράγισμα του Βαπτίσματος, που απαρνούμεθα τον σατανά, και συντασσώμεθα στον Χριστό, και δεχόμεθα το Άγιο Σφράγισμα· “Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου”.– Ο Χριστός να μας δίνη καλή φώτιση. Αμήν. Με πολύ πόνο και αγάπη Χριστού, Μοναχός Παΐσιος».
VΙ. ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΝ: ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ὅπως γράφαμε στό πρῶτο κείμενό μας (23-12-2023), ὕστερα ἀπό ὅλα αὐτά, πῶς μπορεῖ, ἄραγε, ἕνας χριστιανός νά συναινέσει ἀδιάφορα σέ ἕνα μέτρο πού προσβάλλει κατάφωρα τό θεόσδοτο ἀγαθό τῆς προσωπικῆς ἐλευθερίας καί τόν μετατρέπει σέ δοῦλο ἀρχικά τοῦ κράτους καί τόν παραδίδει δυνητικά στή συνέχεια στόν ἀντίχριστο;
Ὁ ἄνθρωπος πλάσθηκε «κατ᾿ εἰκόνα» Θεοῦ «καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν»[51], πού δηλώνει, σύμφωνα μέ τόν Μ. Βασίλειο, τό ἀρχέτυπον τῆς εἰκόνος, τή μορφή καί τή φυσική εἰκόνα τοῦ Θεοῦ Πατρός, ἡ ὁποία δέν ὑπάρχει «ἐν σχήματι σωματικῷ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ ἰδιώματι τῆς θεότητος»[52]. Τό ἰδίωμα τῆς θεότητος καί ἡ φυσική εἰκόνα τοῦ Πατρός εἶναι, ἀσφαλῶς, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, διά τοῦ ὁποίου καί διά τήν δόξαν τοῦ ὁποίου δημιουργεῖται ὁλόκληρος ὁ κόσμος[53]. Τοῦτο σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι, κατά τήν οὐσία, εἰκόνα τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, γι' αὐτό καί μαζί μέ τό λογιστικό ὡς εἰκόνα τοῦ Λόγου ἔχει καί τό αὐτεξούσιο τῆς βουλήσεως ὡς εἰκόνα τοῦ Μεγάλης Βουλῆς Ἀγγέλου Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι γίνεται κατανοητό, γιατί ὁ ἄνθρωπος διασώζει, κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό, ὄχι μόνον τόν τριαδολογικό τρόπο ὑπάρξεως τοῦ Ἑνός Θεοῦ κατά τήν οὐσία, ἔχοντας νοῦ, λόγο καί πνεῦμα, ἀλλά καί τήν ἐλευθερία τῆς βουλήσεως καθώς καί τήν κυριαρχική ἐξουσία ἐπάνω σέ ὁλόκληρη τήν ἄλογη κτιστή πραγματικότητα[54].
Ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου μπορεῖ μόνον νά περιοριστεῖ εἴτε μέ τή βία, ἀφαιρώντας τήν ἐλευθερία τῶν πολιτῶν μέ νομικά ἤ στρατιωτικά μέσα, εἴτε ὑφαρπάζοντας καί καταπατώντας αὐτήν μέ τή διαστροφή τοῦ περιεχομένου της. Καί ἐπειδή ὁ σκοπός τῆς πρώτης βιαίας περίπτωσης εἶναι ἐμφανής καί εὔκολα προκαλεῖ τήν ἀντίδραση, ἐπιλέγεται συνήθως εἴτε ἡ δεύτερη ἐκδοχή τῆς διεστραμμένης ἐλευθερίας μέ τή στοχευμένη προσφορά ἀγαθῶν καί ὑπηρεσιῶν, ὥστε νά τροποποιήσουν τίς ἀνθρώπινες ἀνάγκες καί τήν ἐπιθυμία ἱκανοποιήσεώς τους κατά τό δοκοῦν, εἴτε ἐπιλέγεται ἡ προσαρμοστικότητα[55] [56]. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τῆς στρατηγικῆς κυριαρχίας τῶν ἐπιλογῶν τῆς κυβέρνησης, πού θεμελιώνεται στήν ἀρχή τῆς προσαρμοστικότητας, εἶναι οἱ πρό ὀλίγων ἐτῶν δηλώσεις κυβερνητικοῦ στελέχους, τό ὁποῖο, σέ ἐρώτηση δημοσιογράφου γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς ἐνεργειακῆς κρίσης καί τήν οἰκονομική ἀδυναμία τῶν πολιτῶν νά ἐπιστρέψουν στίς προηγούμενες συνθῆκες θέρμανσης, ἀπάντησε: «Το βασικό ζητούμενο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να δείχνουμε προσαρμογή. Όποιος αρνείται να προσαρμοστεί, δυστυχώς, πεθαίνει». Μέ τήν ἀπάντηση αὐτή καθίσταται σαφής ἡ χρήση τῆς «προσαρμογῆς» στήν καθιέρωση τῶν κυβερνητικῶν ἐπιλογῶν καί τῆς ἐξουσίας ἔναντι τῶν κυβερνωμένων. Προσαρμοστικότητα σημαίνει τήν τυφλή ἀποδοχή τῶν ἀποφάσεων τῶν κυβερνώντων σέ μία κρίση πού καί οἱ ἴδιοι συνέβαλαν σέ αὐτήν. Τοποθετεῖται στό δίπολο ζωῆς καί θανάτου, ὅπως ἔγινε πρίν ἀπό λίγο καιρό μέ τήν πολιτική τοῦ ἐμβολιασμοῦ[57]. Ἀπαιτεῖται ἀπό τούς πολίτες ἡ προσαρμογή στίς νέες συνθῆκες ὡς ἡ μοναδική λύση γιά τή συνέχεια τῆς ζωῆς.
Ἔτσι λοιπόν μέ τήν ὑποχρεωτικότητα τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ εἶναι σάν νά μᾶς λένε: «Εμείς όμως είμαστε “δημοκράτες” και σας αφήνουμε ελεύθερους να επιλέξετε ανάμεσα στη σκλαβιά και στο θάνατο. Παίρνετε τον προσωπικό αριθμό και τις ηλεκτρονικές ταυτότητες και συνεχίζετε να επιβιώνετε. Πάντοτε όμως σκλάβοι. Δεν αυτοπροσδιορίζεσθε τόσους αιώνες δούλοι Θεού; Τι πειράζει, αν γίνετε από δω και πέρα δούλοι του αντίχριστου!»[58]. Ποιά ὅμως εἶναι ἡ συνέπεια αὐτῆς τῆς προσαρμογῆς; Ἡ ὑποτέλεια καί ἡ ἐκχώρηση ἐλευθέρως (!) τῆς ἴδιας τῆς ἐλευθερίας. Ἀλλά αὐτή ἡ ἐκχώρηση εἶναι ὄντως ἡ πραγματική σκλαβιά, τήν ὁποία τό ἑκάστοτε σύστημα προσπαθεῖ νά περιενδύσει μέ τό ἔνδυμα τῆς ἐλευθερίας, προκειμένου ὁ ἄνθρωπος νά βιώνει τήν ψευδαίσθηση τῆς ἐλευθερίας καί νά μήν ἀντιδρᾶ.
Αὐτήν τήν ἐλευθερία, λοιπόν, τήν ὁποία δίνει ὁ Θεός στά ἔλλογα κτιστά ὄντα εὐθύς ἐξ ἀρχῆς μέ τή δημιουργία, αὐτήν τήν ἐλευθερία, τήν ὁποία ἐξασφαλίζει ὁ ἴδιος ὁ Θεός κατά τήν ἐνανθρώπησή Του καί αὐτή ἡ ἐλευθερία, διά τῆς ὁποίας μετέχεται τό ἀγαθό ἀπό τόν ἄνθρωπο, ἐφ' ὅσον «ἀδέσποτον τι χρῆμα ἡ ἀρετὴ καὶ ἑκούσιον, τὸ δὲ κατηναγκασμένον καὶ βεβιασμένον ἀρετὴ εἶναι οὐ δύναται»[59], αὐτή ἡ ἐλευθερία διακυβεύεται σήμερα ἀπό αὐτούς πού θά ἔχουν πρόσβαση στά προσωπικά δεδομένα καί θά μποροῦν ὁποτεδήποτε νά δράσουν ἐξουσιαστικά προκειμένου νά ἐλέγξουν τίς ἐπιλογές καί ἀποφάσεις τῶν πολιτῶν.
Σέ πρόσφατη συνέντευξη τοῦ ὑπουργοῦ Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης γιά τόν Προσωπικό Ἀριθμό, προκειμένου νά ξεμπλέξει (δῆθεν) «τόν μίτο τῆς γραφειοκρατίας», ἐπισημαίνεται ὅτι μέ τόν «Προσωπικό Αριθμό ο καθένας μας θα έχει ένα “πρόσωπο” απέναντι στο κράτος και θα συναλλάσσεται με όλους τους φορείς του δημοσίου με έναν αριθμό»[60].
Τό πραγματικό πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου, πού ἀπέκτησε ὁ ἴδιος κατά τή δημιουργία του ἐντός τοῦ παραδείσου, καλύπτεται μέ τόν προσωπικό ἀριθμό, πού ὡς ἕνα δυσειδές προσωπεῖο ἀλλοτριώνει τήν θεοειδῆ ψυχή του. Τό θέμα, ἑπομένως, τῆς ὑποχρεωτικῆς ἀριθμοποίησης τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἄκρως θεολογικό, διότι ἀνατρέπει τήν χριστιανική ἀνθρωπολογία καί ἐναντιώνεται στή σωτηριώδη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, γιά τήν ὁποία ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἰσόθεος[61]. Τό αὐτεξούσιο τῆς βουλήσεως τοῦ ἀνθρώπου, τό ὁποῖο ἀποτελεῖ στοιχεῖο τῆς κατ' εἰκόνα Θεοῦ δημιουργημένης ψυχῆς του, εἶναι αὐτό πού δίνει τή δυνατότητα σέ αὐτόν νά ἐπιστρέψει στήν κοινωνία μέ τόν Θεό[62].
Συνεπῶς, ἡ νέα ταυτότητα μέ τόν Προσωπικό Ἀριθμό δέν ἀποτελεῖ ἕνα ἁπλό στοιχεῖο ταυτοποίησης, ἀλλά ἕνα μέσο πρόσβασης καί χειραγώγησης τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου, τήν ὁποία χορήγησε ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ἀνατρέπει τήν τάξη καί ἀντιστρέφει τή θέση τοῦ ἀνθρώπου. Ἀπό ἐλεύθερος, κατά τήν ὁμοιότητα τοῦ Δημιουργοῦ του, καί ἔχοντας τήν αὐτοκυριαρχία στήν ἴδια του τή φύση, ὡς βασιλεύς τῶν ὑποχειρίων, προκειμένου νά πραγματοποιηθεῖ ἡ «μίξις τε καὶ ἀνάκρασις» μεταξύ νοητῆς καί αἰσθητῆς οὐσίας, «ὡς ἂν μηδὲν ἀπόβλητον εἴη τῆς κτίσεως, καθώς φησιν ὁ ἀπόστολος, μηδὲ τῆς θείας κοινωνίας ἀπόκληρον»[63], μεταβάλλεται σέ δοῦλο τῶν κυβερνώντων, τῆς κτίσεως καί τοῦ σύγχρονου κοινωνικοῦ εὐδαιμονισμοῦ.
VΙI. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ἡ Ἐκκλησία γιά παιδαγωγικούς λόγους δέν κηδεύει τόν αὐτόχειρα, αὐτόν πού ἀφαίρεσε τή ζωή τοῦ σώματος, ὥστε νά μήν ἀποτολμήσουν ἄλλοι τό ἀπονενοημένο αὐτό διάβημα. Ὁ αὐτόχειρας πρῶτα ἀφαιρεῖ τή ζωή τῆς ψυχῆς του μέ τήν ἀπελπισία. Ὅπως λοιπόν ὑπάρχει ἡ αὐτοχειρία τοῦ σώματος, ὑπάρχει καί ἡ αὐτοχειρία τῆς ψυχῆς. Συνεπῶς, συναινώντας στή λήψη τοῦ ΠΑ καί στό ἠλεκτρονικό φακέλωμα ἀπεμπολοῦμε ἑκουσίως τήν ἐλευθερία μας, αὐτοχειριαζόμαστε πνευματικά, καί μέ τόν τρόπο αὐτό ἀπομακρύνεται ἡ δυνατότητα σωτηρίας μας. Εἰσερχόμαστε χωρίς ἐπιστροφή σέ ἕνα δυστοπικό περιβάλλον. Ἡ ἐλευθερία εἶναι δῶρο ἀπό τόν Θεό, δηλώνει τή θεία μας καταγωγή. Ἀντιθέτως, ἡ ἀριθμοποίηση τοῦ ἀνθρώπου καταστρατηγεῖ τήν ἐλευθερία του. Ὁ ἄνθρωπος μόνον ὡς πρόσωπο σώζεται, τό πρόσωπο εἶναι αὐτό πού ἔχει δυνατότητα ἐπικοινωνίας καί κοινωνίας μέ τόν Θεό. Ὁ ἀριθμός δέν ἔχει τέτοια δυνατότητα. Ἀριθμούς εἶχαν οἱ κρατούμενοι στά ναζιστικά στρατόπεδα, στά σοβιετικά γκούλαγκ, στά «ἀμελέ ταμπουρού» τῶν Νεότουρκων. Ὁ ἀριθμός ἐκμηδενίζει τόν ἄνθρωπο ὄχι μόνον ψυχικά, ἀλλά κυρίως καί πρωτίστως ὑπαρξιακά. .
Οἱ νόμοι ἑνός κράτους γίνονται τόσο καλύτεροι ὅσο φωτίζονται ἀπό τούς νόμους τοῦ Θεοῦ. Στήν περίπτωση πού ἔρχεται σέ ἀντίθεση ἕνας νόμος τοῦ κράτους μέ τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, τότε ὁ πιστός ὀφείλει νά ἐφαρμόσει τό «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις.[64]» Πρέπει διαρκῶς νά καλλιεργοῦμε τό μαρτυρικό καί ὁμολογιακό φρόνημα, νά ἀγαποῦμε καί νά ἐμπιστευόμαστε τόν Θεό καί νά ἔχουμε τήν πεποίθηση πώς ὅ,τι ἔρχεται στή ζωή μας εἶναι ἤ κατ᾿ εὐδοκίαν ἤ κατά παραχώρησιν Θεοῦ. Καί νά μήν ξεχνοῦμε τό ἁγιογραφικό: «πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται[65]». Ὅπως ἐπίσης δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε γιά τήν Ἐκκλησία τό: «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς»[66]. Ἕνας πολιός Γέροντας ἔλεγε: «Τά παιχνιδάκια τῶν μωρῶν τοῦ κόσμου αὐτοῦ μᾶς δοκιμάζουν. Καιρό εἴχαμε νά δοῦμε μαρτύρια, ἐξορίες. Ἴσως ὁ Θεός ἐπιτρέψει νά ἔλθουνε κι αὐτά. Ὅσος πόλεμος καί νά γίνει, τελικά τοῦ Θεοῦ θά γίνει. Καί νά μή φοβούμεθα».
Ὡς ἐκ τούτου καλούμαστε –ἔναντι τῆς παρακαταθήκης, τήν ὁποίαν ἐλάβαμε ὡς μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, καί τῆς εὐθύνης τῶν ψυχῶν, γιά τίς ὁποῖες θά λογοδοτήσουμε στόν Κύριο–, νά ἀρνηθοῦμε τόν συγκεκριμένο τρόπο ταυτοποίησης τοῦ προσώπου καί συναλλαγῆς μέ τό δημόσιο, ὁ ὁποῖος ἔρχεται νά ἀντικαταστήσει τόν προηγούμενο πού ἐσέβετο τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου διά τῆς ἐλεύθερης κοινοποίησης τῶν προσωπικῶν στοιχείων καί τοῦ δικαιώματος ἀπόκρυψης προσωπικῶν δεδομένων καί ὁ ὁποῖος ἤδη καταλύθηκε ἐμμέσως μέ τήν ἐπίδειξη καί κοινοποίηση ἰατρικῶν πράξεων κατά τή διάρκεια τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἡ μαζικότητα στή μή λήψη τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ καί τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας εἶναι αὐτή πού θά καθορίσει τελικά –κατ᾿ ἄνθρωπον– καί τήν ἔκβαση αὐτῆς τῆς ὑπόθεσης. Παράλληλα ἰσχύουν καί ὅσα προτείναμε στούς ἐν τῷ κόσμῳ ἀγωνιζομένους ἀδελφούς μας ὀρθοδόξους χριστιανούς[67] [68] [69].
Καλή δύναμη σέ ὅλους μας, ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία μαζί μας".
ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου