Ένας λαός ταπεινωμένος, υποταγμένος, φοβισμένος, βρίσκει νέους ηγέτες, ατρόμητους πολεμιστές, αληθινούς "Σαμουράι", που λένε ΟΧΙ στην υποδούλωση, την αιώνια φτώχεια, την δουλοπρέπεια!
Μια Επανάσταση σηκώνεται τότε από χιλιάδες σπαθιά, από χιλιάδες καρδιές που διψούν να πολεμήσουν, παρά να σκλαβωθούν, να φωνάξουν παρά να σωπάσουν, να χτυπήσουν παρά να χτυπηθούν, να ζήσουν ελεύθερα, παρά να σαπίσουν δούλοι! Ξεθηκαρώνουν τα ξίφη και ορμούν με μια ιαχή βροντοϊαχή που δονεί ολάκερο πλανήτη: ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!
Και ένας Στρατηγός, που δεν το βάζει κάτω, πιστός στον Βασιλιά Αλέξιο! Πολεμά στη πρώτη γραμμή σαν λιοντάρι τα θηρία, χτυπά και ανοίγει δρόμους, μα χτυπιέται και ο ίδιος, ματώνει, του πέφτει το σπαθί από το χέρι και πολεμά μονάχα πια με την ψυχή! Γιατί πιστεύει στη νίκη! Πιστεύει στο δίκιο! Πιστεύει στο λαό του και το στρατό του, ότι δεν θα τον προδώσουν!
Ό, τι στο δίλημμα παράδοση ή αντίσταση, θα πουν και πάλι ΟΧΙ και θα του οπλίσουν ξανά και δυνατά, και πανστρατιά το χέρι!
Γιατί και ο εχθρός έχει "αχίλλειο πτέρνα"! Και αυτός, ο γενναίος, ο Τελευταίος Βαρουφάι, την ξέρει! Και χρειάζεται μια σπαθιά ακόμη! Χρειάζεται μιαν απόφαση μονάχα!
Χρειάζεται το ΟΧΙ ενός ολόκληρου λαού!
Και θα το έχει!
Γιατί όταν χτυπούν, προσβάλουν, λοιδορούν και πολεμούν Έναν από Εμάς, μας πολεμούνε ΟΛΟΥΣ!
Και ΟΛΟΙ, σε τέτοιες στιγμές, όπως και το ΄40, ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑ!
ΕΝΑ ΟΧΙ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ!
ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου